Dodam jeszcze od siebie, że lekki autyzm, nie tylko blokuje pozytywne emocje, blokuje również i strach, dlatego tytułowy Driver nie czuł strachu i był taki odważny... Facet jednak bardzo pragnął miłości i dobra, trochę nie wiedział jak się za to zabrać, dawał z siebie wszystko co pozytywne tej kobiecie...

Ciekawostka... sam jestem podobny do głównego bohatera, mam zespół aspergera, lekki autyzm... Kiedyś jak wracałem z pracy napadło mnie 3 pijanych facetów, dostałem w ryja... ani na krok się nie cofnąłem... Impuls jest tak silny że się nie kontrolujesz... Człowiek z lekkim autyzmem nie rozumie i nie potrafi reagować na "normalne" zachowania społeczne, tzn nie ucieka... Sąd mnie pytał czemu pan nie uciekał... k... powinienem odpowiedzieć "it hard to explain... its something in side me... its hard to explain..." Czasami łagodna osoba potrafi tak wybuchnąć że się włos na jajach frajerom jeży, z tych 3 którzy mnie napadli 1 wylądował na OJOM ie, nie czuję się dumny szkoda że w Polsce takie sytuacje są normą, typu pijani, naćpani Cię napadną a Ty nie wiesz co robić...

a kierowca autobusu wstał i zaczął klaskać

Nieśmieszne - ten tekst zeżarł się już dawno, ktoś, kto jest regularnie w internetach zna go.

Twój wpis jest poruszający sam w sobie, ale interesujący także ze względu na wniosek dotyczący autyzmu Drivera. Parę razy natknąłem się tutaj na podobne opinie, warto podyskutować. Ja mam wrażenie, że lekki autyzm jednak nie pozwoliłby bohaterowi na mimo wszystko przemyślane zachowanie, a on już w pierwszej scenie (atak na hotel) z zimną krwią sobie poradził. Później także działa w nerwach, ale jest zimny, wyrachowany, potrafi się zemścić. Potrafi planować. Poza tym zarabia na życie czystą adrenaliną - jak nie kaskaderka, to wyścigi czy pomoc złodziejom. Nie wiem, czy ktoś z zaburzeniami mógłby tak sobie radzić.
Jednakże, skoro sam się z tym borykasz, Twoja opinia jest wiarygodna i cenna.

Miło mi że zainteresowała Cię ta tematyka... Wiesz lexman żebyś nie wziął mnie za jakiegoś agresora, nigdy nie zdarzyło mi się w życiu kogoś poniżać czy krzywdzić, po prostu w mojej głowie nie ma czegoś takiego, tzn satysfakcji z poniżania innych... Wiem że u osób "zdrowych" coś takiego występuje... Nie czuję agresji do ludzi, ale w wypadku ataku zachowuję się dość irracjonalnie tzn. zamiast kierować się emocjami i uciekać, walczę... Ten koleś który mi przywalił z dyni wtedy i poprawił z pięści chyba sobie nie zdawał z tego sprawy, po prostu będąc atakowanym "uspokoiłem" go w najprostszy i najskuteczniejszy z możliwych sposobów, po czym poszedłem do domu...

To dziwne odczucie, jak obcy człowiek którego nie znasz bije Cię po twarzy na ulicy... Mimo wszystko są emocje, tylko trochę inne... Tak analizowałem tą sytuację... W sumie nie rozumiesz dlaczego on Cię bije, ten który mnie bił i jego koleś, uważali że krzywo na nich patrzyłem... Bo zanim mi za... powiedział co tak gapisz... Później jest czarna d... w sumie jest agresja i złość, ale tak czy siak unieszkodliwiłem typa i poszedłem do domu...

Wierz mi - Twoje wypowiedzi tutaj to naprawdę cenna sprawa. W końcu to poprzez filmy przeciętny człowiek może poznać problemy związane z różnymi zaburzeniami psychiki, tymi lekkimi i tymi gorszymi. Jasne, że nie jesteś agresorem - po prostu brakuje Ci drobnej cząstki, którą my niby mamy, a i tak zdarza nam się zachowywać całkowicie irracjonalnie. Chciałbym wierzyć, że wam nie jest w zyciu gorzej - tylko inaczej.
Swoją drogą, widizałeś film ,,Adam"? tematyka aspergera podjęta w naprawdę interesujacy sposób.

Dziękuję Ci, nie widziałem Adama ale na bank oglądnę... Człowiek z aspergerem może normalnie funkcjonować , sam mam aspergera, pracuję i żyję normalnie... Cięższe przypadki autyzmu gorzej się leczy, główny bohater tego filmu też był asperger na bank... Autyzm to nie żaden wyrok, mnie z moim lekkim autyzmem pozostawiono samemu sobie, ojciec mnie porzucił, matka też miała w d... wychowałem się sam, byłem zmuszony do funkcjonowania w "normalnych" warunkach chcąc nie chcąc...