Jest natomiast niezmiennie gotowy na wylewanie żalu i krytyki pod wymyślonym pseudonimem ;)

Daniel Jaroszek zdecydował się na bardzo odważne przełamanie tego, do czego widz jest przyzwyczajony. Uważam to za wspaniałe, bo tylko w taki sposób można sięgnąć głębiej i zobaczyć więcej.

Oczywiście, że obrazy o alkoholizmie czy przemocy domowej pokroju "Pod Mocnym Aniołem" czy "Pręgi" są sposobem na pokazanie problemu wprost. W tym przypadku cała produkcja sięgnęła wyżej, by mimo całego bólu jaki się kryje w bohaterach, mrugnąć odrobinę w stronę widza. Zdecydowanie jestem w grupie osób, które doceniają ten obraz.

Zdjęcia przepiękne, dialogi zabawne, mój głód na absurd (hasło na odbiór towaru ;) ) absolutnie zaspokojony. Muzyka również dobrana idealnie.

Sięgnięcie po animacje to doskonały sposób, by prawdziwie pokazać osobistą tragedię.

Filmy zrobione przez Daniela Jaroszka (debiut moim ukochanym JOHNNYM) stawiam w kategorii filmów od Aronofsky'ego - im więcej razy obejrzane, tym lepiej trafia.