więc może celowo - chodziło o momenty rozluźnienia, bo film bardzo mrozi

trafiasz w sedno, za każdym razem gdy jesteśmy w domu Clausa i Sunny, lub Irons jest na ekranie - wszystko gra. Jednak gdy obserwujemy studentów i Silvera w akcji, robi się telewizyjna pierdoła. Aktorsko jedynie Close wytrzymywała sceny z Ironsem, reszta słabo, przeciętnie. Filmy byłby dużo lepszy, jakby zgłębili relacje Claus - Sunny, a na marginesie zostawili, prawnika (koszmarny Silver) i jego bandę pomagierów.

Tak, to musiało być celowe - zderzenie 2 różnych "światów" - jeden na poziome lepszych sitcomów, gdzie prawnicy wpadają na genialne pomysły podczas meczu koszykówki i drugi zupełnie innego świata, gdzie postępowanie Ironsa ma zupełnie inne znaczenie niż w tym pierwszym. Film bardzo dobry, role Ironsa i Close - rewelacyjne.

Pamiętajmy, że to film "na faktach". Nieprzypadkowo pokazano więc świat prawniczy w Ameryce taki, jaki widać jest! Pewnie twórca scenariusza wyczytał to między wierszami w książce Derschowiza. Potwierdza się obraz wymiaru sprawiedliwości USA znany nam z wielu innych amerykańskich filmów.

O to chodziło. Swoboda i ciepło jednej strony mocniej podkreśla wyrachowanie drugiej.