W 1978 r. ze Złotą Palmą z Cannes wyjechało DRZEWO NA SABOTY. Nagroda dla filmu wybitnego humanisty z wiejsko-robotnicznym rodowodem Ermanno Olmiego to wyróżnienie z gatunku tych historycznie bardzo zasłużonych. Epicka, 3-godzinna saga dokumentuje w neorealistycznym duchu egzystencję lombardzkich chłopów u schyłku XIX...

Smutny film osadzony w świecie ciężko pracujących ludzi, niewykształconych, wykorzystywanych przez brak wiedzy. Religijnych bo tylko modlitwa może coś odmienić w ich życiu.

E. Olmi stworzył fascynujący film, który jest hołdem dla przeszłości, dla dziadków i wiejskiej społeczności tak bliskiej Olmiemu. Obserwujemy zwyczajne życie wsi i wieśniaków okolic Bergamo z końca wieku XIX: codzienne sytuacje, obowiązki, uzależnienie rolników od pór roku, pogody, swych właścicieli i zwierząt. Są...

Zważywszy jak rozległy jest to temat aż dziwne że filmów o wsi powstaje tak mało. Najlepszym jaki widziałem jest "Jean de Florette" od którego "Drzewo na saboty" różni jedna zasadnicza cecha, mianowicie bardzo mocny dokumentalizm. Film Olmiego to rejestracja najbardziej typowych elementów życia wiejskiego, codziennej...

oryginalna opowieść...