To proste! Otóż dlatego, że reżyser sam nie wiedział o co mu chodzi. Odpowiada?

Moim zdaniem On jest jak to dziecko, które nie chce się urodzić..a przecież i on i to nienarodzone maleństwo wie, że jest to nieuniknione. Symboliczne drzwi w podłodze to przejście z jednego świata nicości, pustki ale i wolności od złych wypomnień do świata, w którym wszystko jest przytłaczające, nie pozwalające myśleć o niczym innym niż obliczy tragedii...
Zakończenie. Osobiście myślałam, że inaczej się to zakończy niżeli ukazanie drzwi..bagatela w podłodze. Czyżby bohater jednak nie chciał zapomnieć o bolesnych sprawach?...czy może wchodząc po raz kolejny przez złe drzwi podejmie walkę o swoje szczęście?! Tego mu w myślach życzę.

Poszedł do piwnicy po ogórki.

Chodzi o to ( przynajmniej tak mi się wydaje) że główny bohater tak naprawdę nigdy nie przetrawił tego co się stało tj.: nie przeżył pewnych etapów straty, a te drzwi na końcu to właśnie symboliczne wejście w pewien etap żałoby, być może najgorszy ze wszystkich po którym może być dobrze ( tj. wybaczenie sobie, oczyszczenie się z winy) lub źle ( czyli depresja, brak akceptacji). Ale interpretacja zależy od nas.
Bardzo fajny film 10/10
Nie jest to żadna komedia absolutnie