Klimatycznie to coś pomiędzy spaghetti a anty westernem. A treściowo to bardziej nawet film wojenny. I w gruncie rzeczy to nawet nieźle się to ogląda, właśnie ze względu na kiczowatość, zabawę konwencjami i szybkie tempo akcji. Duża dawka przemocy i bardzo ponury klimat też robią swoje.
Niestety nie da się przymknąć oka na sporo błędów. Podstawowym jest absurdalny scenariusz. Bohaterowie wybaczają bezsensowną zdradę kobiecie tylko dlatego że jest ładna (a sam cel zdrady jest równie niejasny), dostają misję niemożliwą którą wykonują bez problemu, jak już umierają to w jednym momencie. Do tego często zachowują się jak totalni kretyni mimo że niby są super zaradni. Zakończenie za nic nie satysfakcjonuje, jak zresztą rozwój wydarzeń, który jest z góry do przewidzenia.
Jedna rzecz wybija ten western ponad inne. Są to zdjęcia. Antonio Macasoli może i za bardzo eksperymentuje, ale stara się by kamera cały czas była w ruchu. Podczas strzelanin obraca się jak szalona, a kolejne ujęcia są wykonywane pod najróżniejszymi kontami. To robi wrażenie.
Fani bardziej wytrawnych westernów nie znajdą tutaj nic dla siebie. "Cannon for Cordoba" to najzwyczajniejszy w świecie camp, który ogląda się na luzie i bez główkowania. Jeżeli podejdziecie do tego inaczej, na pewno spotka was zawód.