Moim zdaniem opowiadanie będące podstawą do scenariusza to najgorsze co stworzył King, wobec czego film mógł być tylko lepszy. Mnie właśnie spodobało się to, że Vicky i Burt są zgodnym małżeństwem, to że rozwinięto wątek dzieci. Film zaczyna się i trwa według koncepcji Hitchcocka. Niezbyt dużą ilość krwi ma u mnie plus. Świetna jest muzyka (kojarzy się z kompozycją Jerry'ego Goldsmitha do filmu "Omen"). Mamy też świetny montaż równoległy - sekwencja stacja benzynowa/pole kukurydzy. Klimat miasteczka jest nie do pobicia. Świetnym pomysłem było również wprowadzenie postaci Hioba i Sary (w opowiadaniu Burt wyczytał o nich tylko w księdze w kościele). Faktem pozostaje, że scenarzysta, chyba sam o tym nie wiedząc popełnił w dialogach jeden błąd logiczny (myślę, że wiesz, który mam na myśli) i że jako jedyna, właśnie Linda Hamilton (której ta rola mimo wszystko otworzyła drogę do kariery w Hollywood) zagrała słabo (dobrze, że ne był to nikt inny, bo wtedy film zupełnie by się posypał). A zakończenie moim zdaniem jest po prostu świetne. No i znowu motyw główny w finale.

W końcu ktoś, kto też uważa że opowiadanie o dzieciach siedzących w kukurydzy było kiepściutkie. Dziwią mnie zachwyty. Z opowiadań Kinga powinny być docenione takie opowiadania jak np."To żyje w nas", czy "Koniec całego bałaganu".

Ja też uważam, że to opowiadanie Kinga mu nie wyszło. Przede wszystkim było za krótkie. Gdyby zrobić z tego dłuższą powieść i bardziej się na niej skupić, to mogły być dobre, bo sam pomysł bardzo ciekawy (jak to u Kinga zresztą :p), ale wydaje mi się, że pisarz wziął to na jedno kopyto. W ogóle najpierw obejrzałem film (który także nie spodobał mi się) i po tym jak się dowiedziałem, ze to na podstawie opowiadanie Kinga uznałem, że to tylko kiepska adaptacja zapewne jego dobrej książki... po przeczytaniu książki muszę jednak stwierdzić, że potencjał w niej samej również nie został wykorzystany.

mimo wszystko dobrze sie to oglada.