Dokładnie. Według mnie zrobiono wokół niego za dużo hałasu. Film przeciętny nic nadzwyczajnego, spodziewałam się czegoś więcej.

Ten film nie miał być śmieszny, raczej zabawny i taki był; trzeba też pamiętać, że jest to film z przełomu lat 90/00, trochę się jednak zmieniło przez dziesięć lat, więc jedyne, co można wywnioskować z twojej wypowiedzi, że film co najwyżej nie przetrwał próby czasu i do młodszych już nie trafia (chociaż dziwi mnie to bardzo, bo ja jestem 92' i jak oglądałam go w wieku 13 lat tak i teraz nadal mi się podoba). Ale najważniejsze - Bridget Jones to klasyk, był to chyba jeden z pierwszych, (jak nie pierwszy z takim sukcesem) film w tym typie. Teraz filmy o dziewczynach, kobietach na rozdrożu piszącym pamietniki, posiadające przyjaciela geja i szalone przyjaciółki szukające szczęścia w miłości to nic szczególnego, ale trzeba pamiętać, że to "cliche" skądś się wzięło...

Dla mnie ten film to dramat. Nic zabawnego w nim nie było, ledwo dotrwałam do końca. Myślę, że nie ma tu nic do rzeczy wiek bo jak ja oglądałam ten film około 2004 roku to miałam 26 lat.

Ja tam myślę, że wiek trochę ma do rzeczy. Może nie tyle wiek, co sentyment, do filmów na których się wychowaliśmy. I tak jak dla mnie Król Lew jest jedną z najlepszych tzw. bajek, to podejrzewam, że na współczesnym dziecku nie zrobi większego wrażenia. Może się mylę. Ale do Bridget Jones też podchodzę z sentymentem. To jest jeden z filmów, które mogę obejrzeć sobie kiedykolwiek, i zawsze poprawia mi nastrój, nigdy się nie nudzi. Podobnie mam z Love Actually i pewnie znajdzie się jeszcze kilka innych filmów. Teraz też inaczej podchodzę do filmów i ciężej mnie zadowolić, ale sentyment do tamtych pozostaje.
Dla mnie klasyk.