Jest to film, na który czekałam długo. Jakiś czas temu czytałam o tej historii, oglądałam obrazy, czytałam wywiady-przygotowywałam się do seansu. W końcu, gdy przyszedł ten upragniony wieczór, zasiadłam w sali kinowej pełna oczekiwania. Nie przeszkadzał mi unoszący się zapach popcornu, ani nawet mlaskający ludzie. Wybiła godzina 20.00, światła zgasły, a na ekranie pojawiły się trailery filmów. Wszystko było w porządku, dopóki nie usiadły za mną dwie wyraźnie rozbawione małolaty (sama nie jestem stara, jednak różnica wieku była widoczna na pierwszy rzut oka-niestety). Widać było, że spotkanie w kinie jest tylko pretekstem do pogaduch. Na nic się zdały moje chrząkania, błagalne spojrzenia prosto w oczy, spojrzenia bardziej wymowne, a nawet ciche uwagi. Nic to! Postanowiłam przetrwać. Pomyślałam, że jak wczują się w film, na pewno wszystko się zmieni, ucichną, wzruszą... no nie wiem, cokolwiek! Niestety. Panienki wyraźnymi pojękiwaniami psuły każdą scenę. Ich wyrazy obrzydzenia doprowadzały mnie do szału. W między czasie stwierdziły, co, nie ukrywam, rozbawiło mnie już w tej bezradności, iż myślały, że to film... akcji (sic!) No i tu moje pytanie. Skąd skojarzenie z filmem akcji? Niech mi ktoś wytłumaczy ;) :D