P.S. rzecz istotna w mym odczuciu jeszcze jedna pan Steinmann, odpowiedzialny za ów film, wyreżyserował póxniej również piątą część "Piątku 13-ego".

Trudno zaliczyć tego tego tandetnego młodzieżowego gniotka do gatunku rape & revenge. W takich filmach motyw zemsty zajmuje wiekszą część filmu, a ofiarą jest główną bohaterka. W tym filmie pulpetowata Linda Blair rozprawia się z bandą wyrostków na samym końcu w imieniu głuchoniemej siostry. Oczywiście film kretyński a idiotyzm niektórych scen jest tak rozbrajajacy, że można sie tarzać ze śmiechu na podłodze. Mimo wszytsko okazuje się, że ten smieć jest do przełknięcia, chyba tylko ze wzglądu na ten oldskulowy klimacik, o którym wspomniałeś.

Aha, niech nikogo nie zmylą plakaty do tego filmu z seksowną Linda w obcisłym wdzianku. W rzeczywistości wygląda jak ugotowana na parze klucha.

Fakt faktem, miałem nieco inne oczekiwania co do filmu, ale ostatecznie nie jestem jakoś bardzo rozczarowany. :)

Blair i jej koleżanki oraz siostra wyglądają świetnie, z graniem co prawda czasem gorzej (vide najbardziej drewniana aktorsko Cindy), jest klimat '80s, są dobre piosenki (acz "Nothing Gonna Stand In Our Way" lepiej brzmiało w "Transformers: The Movie"), jest John Vernon (burmistrz z "Brudnego Harry'ego")... Na minus w zasadzie idzie to, że faktycznie typowej akcji tu niewiele, a dziury scenariuszowe są aż nazbyt widoczne.

Krótko mówiąc - typowe amerykańskie kino '80s klasy B. - głupiutkie, ale satysfakcjonujące. ;)