Chyba czegoś w twojej wypowiedzi nie rozumiem.. Bo z jednej strony twój wpis jest ukłonem w stronę ludzi z niepełnosprawnościami a z drugiej- niepełnosprawność innych zapewnia ci rozrywkę, bo są inni niż nudni pełnosprawni? Bo coś się dzieje? Ja myślę, że oni jednak woleliby być traktowani w sposób naturalny, lub chociaż zbliżony do naturalnego. Oczywiste jest to, że należy im się podziw i szacunek, kiedy z determinacją osiągają swoje cele, bo mamy przecież świadomość, że prócz takich "pospolitych" problemów jak i my w dążeniu do celu, mają jeszcze swoje dodatkowe niedyspozycje. A coś, co nam przychodzi z łatwością, im przychodzi z trudem-za to należy im się uznanie bezsprzecznie. Nie sądzisz jednak, że lepiej by było dla nich, gdyby jednak byli zdrowi? Oczywiście wtedy "samą swoją obecnością" nie "zapewnialiby innym rozrywki". Ale czy twoja wypowiedź nie sugeruje, że "fajnie tak popatrzeć na cudzą ułomność, przynajmniej coś się dzieje"?Naprawdę aż tak bardzo się nudzisz i nie masz pomysłu na konstruktywną rozrywkę? Czy nie lepiej byłoby ich poznać naprawdę, ich osobowość, przeżycia, uczucia? Zapewniam się, że różnorodność charakterów ludzkich jest o wiele ciekawsza niż różnorodność fizyczna. To prawda, że niepełnosprawności nie należy bagatelizować i udawać, że jej nie ma, ale bez przesady... sens ich życia nie polega na tym, by ci się nie nudziło...