Tak skonstruowaną zachętę do obejrzenia filmu trudno podważyć. Owszem, to rzecz realizowana profesjonalnie z pewnym rozmachem ale operetkowym, niestety. Jest ,,Dzwonnik z Notre Dame" , a właściwie "Katedra Marii Panny w Paryżu" pozycjonowany jako istotny element w historii literatury francuskiej, może nawet europejskiej.
Ale twórcy filmu wybrali sposób opowieści , który nie może usatysfakcjonować już średnio ,,opatrzonego" widza, wobec którego sława pierwowzoru, nie może się obronić przed zarzutem, że to to strawa dla gospodyń domowych. Rażące uproszczenia, jednowymiarowe postaci, sceny zbiorowe realizowane według operetkowego schematu, powtarzam się tak jak i reżyser.
Niemal na pewno jest to kino nieobowiązkowe. Good night, and good luck, esforty.
2/10

Pełna zgoda, film beznadziejny, mimo dobrych aktorów. Nie umywa się do wersji z 1956 roku.