Egzorcysta, Egzorcyzmy Emily Rose, Rytuał, Demony, Taśmy Watykanu ... I mogłabym tak przez pół strony wymieniać tytuły filmów opowiadające historie opętanych kobiet. Niektóre były lepsze, inne nie zasługujące nawet na komentarz, ale na pewno łączyła je monochromatyczna sceneria ; flegma, krucyfiksy, krzyki i lewitujące przedmioty.

Co mnie pokusiło aby obejrzeć kolejny projekt traktujący o tej samej, już wyczerpanej do cna, tematyce ?
Iplex, panie i panowie, ma bardzo ograniczoną ofertę horrorów :) A poza tym brak chęci na coś ambitnego podczas tak beznadziejnej pogody! I co znalazłam w pudełku opatrzonym etykietką Egzorcyzmy Dorothy Mills? Prezent był bardzo niepozornie zapakowany :) Plakat reklamujący film przedstawia jakąś wyjątkowo niejurną dziewczynę, z oczami wytrzeszczonymi w pośmiertnym grymasie. Ogólnie, bliżej jej do Zgredka niż ludzkiej istoty. Ponadto tytuł jednoznacznie wskazuje na powielanie już oklepanych pomysłów. Bo co więcej można wymyślić? Młody ksiądz z rozterkami wewnętrznymi przyjdzie do mrocznego domu, w którym zamieszkuje biedna, niewinna nastolatka owładnięta przez demona. Jej zrozpaczona rodzina nie będzie wiedziała co począć. Kolejno przyjdzie czas na dziwne obrządki, święconą wodę i nienaturalne jęki. Na szczęście, z Dorothy obeszli się inaczej!

Film, może i zahaczył o kilka schematów. Bezludna wyspa, na jej łonie dziwni mieszkańcy, a pośród nich zagubiona pani psycholog, lekko podłamana przez osobistą tragedię. Ale kiedy poznajemy tę bladą istotkę, Dorothy, przyczynę zamieszania, która podobno jest odpowiedzialna za brutalne okaleczenie niemowlaka, utarte szlaki układają się w logiczną ścieżkę prowadzącą do diagnozy i być może uleczenia pacjentki.
Na kruchych barkach piętnastoletniej Dorothy ciąży tajemnica lokalnej społeczności i ... całkiem realny balast w postaci kilku różnych osobowości, które na zmianę dają się poznać znerwicowanej pani psycholog. Przed panią doktor stoją pytania: Czy to jeden z bardziej skomplikowanych przypadków w jej karierze czy prawdziwe opętanie ? Co ukrywają przed nią dziwolągi z wyspy? W końcu dlaczego nikt, poza nią samą, nie widział grupki młodzieży szarżującej po szosach ?

Film pod wieloma względami pozytywnie mnie zaskoczył. Chociaż nazywać go horrorem to trochę za dużo. Bliżej mu do thrillera. Nie spodziewałam się ,że ta odpychająca albinoska z plakatu obdarzona jest talentem aktorskim, bo poster zapowiadał niskobudżetową produkcję z artystyczną szmirą w rolach głównych. Jenn Murray jako dziewczyna walcząca z rozszczepieniem jaźni to trafny strzał. Powinna dostać pięciokrotne wynagrodzenie za zagranie z taką pasją każdego charakteru skrytego pod jej bladą kopułą. Świetna robota! Oklaski również za ciekawą , nieprzerysowaną charakteryzację, scenerię i kostiumy. Subtelne retrospekcje dopełniły film i nadały mu odpowiednio tajemniczej, lecz nie mistycznej aury. Kilka rzeczy scenarzyści mogli sobie podarować. Chwilami za dużo na raz chcieli ugryźć. Postać pastora przez większość seansu irytuje. Ponadto twórcy mają chyba jakieś zaburzenia snu lub niespełnione marzenia o scenach łóżkowych, bo w żadnym filmie nie widziałam takiego nagromadzenia ujęć budzących się lub zasypiających ludzi. Może to, kurcze, jakiś przekaz podprogowy. Sugerują widzowi,żeby nie zasnął czy promują zdrowy, wypoczęty tryb życia? Albo firma materaców dofinansowała kontrakty dla aktorów.
Podsumowując , Egzorcyzmy Dorothy Mills duby nie urwą, ale połaskotać mogą. Zasługują,z pewnością, na uwagę. Poza tym produkcji trzeba pomóc, bo tytuł tak niefortunny ,że znudzonych banałami odpycha, a fanów tematu zawodzi.