Wczoraj zmarł w wieku 87 lat Riz Ortolani, zatem postanowiłem odświeżyć któryś z filmów do którego skomponował muzykę. Pierwszy mój wybór padł na "Trauma" (1978) Alberto Negrina - nieco ospałe giallo, którego akcja rozgrywa się w dużej mierze toczy się w szkole dla dziewcząt imienia Świętej Teresy. Film niniejszy można potraktować jako trzecią część trylogii Massimo Dallamano - po świetnym i kultowym giallo "What Have You Done to Solange?" (1972) oraz udanym miksie giallo i polizioteschi "What Have You Done to Your Daughters" (1974). Tym razem Dallamano był współautorem scenariusza do "Trauma" (1978).

Inspektor Gianni Di Salvo (Fabio Testi) prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa młodej dziewczyny, której zwłoki wyłowiono ze zbiornika przy tamie. 16-latka została przed śmiercią zgwałcona tępym przedmiotem. Młodsza siostra zamordowanej Angeli przekazuje Di Salvo cenne informacje. Angela wraz z trójką dziewcząt ze szkoły Świętej Teresy była częścią kliki tzw. 'nierozłącznych' . Trójkę żyjących nastolatek ktoś prześladuje przy użyciu złowieszczych notek ("Śmierć przyjdzie po każdą z was"). Kiedy jedna z nich omal nie ginie w sprokurowanym przez kogoś konnym wypadku Di Salvo stopniowo zaczyna odkrywać karty występku powiązane z perwersyjnym seksem z bogaczami...

Przyzwoite giallo, choć bez ikonograficznego dla nurtu mordercy w skórzanych czarnych rękawiczkach. Pomimo że pozbawione krwawych scen morderstw odznacza się perwersyjnym klimatem (scena orgii seksualnej w trakcie zabiegu aborcji) i sporą dawką golizny (koedukacyjne prysznice). Podobało mi się zbliżenie na twarz rzeźby anioła oraz zbliżenie na zawilgocone oko podglądacza, który obserwuje nagie dziewczęta pod prysznicem (Dario Argento się kłania). Fabio Testi do zapamiętania jako kochający koty inspektor, który bije podejrzanego w trakcie przejażdżki rollercoasterem. Umawia się także z kobietą (Christine Kaufmann), która jest kleptomanką. Jeśli chodzi o reżysera Alberto Negrina to mogę przysiąc, że miałem kiedyś nagrany z TVP1 jego film telewizyjny "Porwanie Achille Lauro" z 1990 roku.