Ojciec Eskila jest inżynierem zajmującym się naprawami w elektrowniach, co oznacza, że chłopiec wraz z ojcem często zmieniają miejsce zamieszkania. Kiedy tylko Eskil zdąży się z kimś zaprzyjaźnić, przychodzi czas na kolejną przeprowadzkę. Jedyną stałą jest obecność w każdym z miejsc drużyny hokejowej. Eskil także należy do drużyny, ku radości ojca - byłego profesjonalnego hokeisty. Urazowy i dość niebezpieczny sport, nie jest jednak dla Eskila żadną przyjemnością. Chłopiec fascynuję się statkami i marynistyką. Na swojej drodze spotyka Mirje, świetnie zapowiadającą się hokeistkę i Trinidad, samotnie mieszkającą miejscową "dziwaczkę", która w hangarze za wioską buduje własną łódź...

Opowieść o przyjaźni, pasji i wierze w marzenia. Historia chłopca, który wraz z tatą – inżynierem – co kilka miesięcy zmienia miejsce zamieszkania, a co za tym idzie – szkołę, kolegów, dom. Tylko śnieg i gra w hokeja wydają się stałymi elementami w każdej nowej miejscowości. Problem w tym, że Eskil za nimi nie przepada i ma zupełnie inną pasję.
Eskil ma jedenaście lat i już jedenaście razy musiał się przeprowadzić. Jego tata jest inżynierem, który wciąż dostaje kontrakty w nowych elektrowniach w północnej Szwecji. Dla chłopca każde miejsce wygląda tak samo – śnieg, rzeka, dziwna nazwa miasteczka, obowiązkowa gra w hokeja z nowymi kolegami ze szkoły. Czuje się samotny, nie ma przyjaciół i z chęcią zrezygnowałby z hokeja, gdyby nie namowy jego taty – byłego zawodnika i pasjonata tego sportu. Pewnego dnia Eskil poznaje tajemniczą kobietę, która uważana jest w miasteczku za dziwaczkę. Trynidad spędza całe dnie na budowaniu wielkiej łodzi, którą zamierza uciec z mroźnej Szwecji. Rozmowy Eskila i Trynidad oraz porozumienie z nowo poznaną koleżanką z klasy, która podobnie jak chłopiec wciąż musi się przeprowadzać, sprawiają, że życie chłopca zaczyna się zmieniać.