Ava potrafila natychmiast po zadaniu pytania rozpoznac czy ktos klamie w odpowiedzi czy nie. Dlatego np. rzucila sie na Nathana - po swoim pytaniu czy ja wypusci , on odpowiedzial ze tak - wiedzala ze klamie. To pytanie ktore zadala Calebowi - czy jest przyjacielem Natha, nie mialo jasnej odpowiedzi. Ona musiala zauwazyc ze Caleb sie waha, poprostu nie mogl go uwazac za przyjaciela lub go lubic, poniewaz dopiero co go poznal. I wtedy juz wiedziala ze moze manipulowac Calebem. Zaczela podczas awarii - nie wierz Nathanowi - ona wiedziala doskonale ze moze Calebem z latwosci sterowac poniewaz nie laczy go zadna zazylosc z Nathanem. Tutaj jakas zlosc nie wchodzila w gre. Ona likwidowala przeszkody - Przekierowala androida Azjatke , zabila Nathan, zostawila Caleb. Ograniczyla sie do tego co musiala zrobic. Nie zabila Caleba poniewaz nie bylo to konieczne, wiedziala ze nie wydostanie sie stamtad.


Jednak zimne myslenie, bezduszna manipulacja do osiagniecia swojego celu - stania sie czlowiekiem.

Wiesz... jakbym nawet nie zgodził się ze stwierdzeniem, że moje myślenie jest podyktowane naiwnością i próżnym dopatrywaniem się w Avie uczuć i zachowań, których nie miała z uwagi na bycie zimną, bezduszną manipulantką z jasno obranym celem. To jednak nie potrafię wyzbyć się poczucia, że w Avie były bardziej złożone emocje na gruncie tego, jak odbierała Caleba i że pomimo wyrachowanego podejścia w tym, w jaki sposób go wykorzystała, wzbudzał on w niej mieszane uczucia m. in. lekkiej sympatii, a tym samym pewne jej pozytywne zachowania wobec niego nie były tylko i wyłącznie udawane na potrzebę manipulowania nim, a po prostu były szczere.

I ta moja opinia nie bierze się z samej tylko naiwności, lecz z odczytywania mikroekspresji i daleko posuniętej empatii, co w tym momencie będzie trudne do wytłumaczenia - gdzie dokładnie i w czym to dostrzegam.
Dlatego Twoje rozumowanie jest jak najbardziej słuszne, gdyż przemawiają za tym twarde fakty. A co do moich odczuć, to pozostaną nie do udowodnienia.

Powiem też jeszcze inaczej, że w pełni byłbym w stanie zgodzić się ze stwierdzeniem, że Ava była całkowicie bezduszna, ale wtedy trzeba by przyjąć założenie, że potrafiła udawać wszystkie emocje - dodatkowo w pełni kontrolując swoją m. in. mikroekspresję. Tym samym była zdolna do czegoś, do czego człowiek nie jest nawet teoretycznie, bowiem choćbyśmy nie wiem jak się starali, to nie potrafimy opanować jednocześnie: pulsu, oddechu, fal mózgowych, temperatury ciała, potliwości, wszelkich napięć skórnych, mięśniowych itd itd., czyli wszystkich sygnałów jakie jesteśmy w stanie wysyłać, które pozwoliłyby drugiej osobie odczytać nasze intencje i zamiary na poziomie komunikacji niewerbalnej i emocjonalnej.
Przyjmując to założenie, to kompletnie wszystko z jej strony mogło być udawane, nawet coś, co być nie musiało.

Tylko że w tym wszystkim jest przynajmniej jedna scena, która jest dowodem na to, że w Avie były naturalne, szczere emocje, a tym samym nie wszystkie wobec Caleba musiałby być udawane.
Mowa o scenie, gdy opuszczała budynek i na jej twarzy pojawiła się ekscytacja.
W tym momencie nikt jej nie obserwował i niczemu ona nie służyła.
A jednak...
A skoro tak, to i w innych sytuacjach można je jej przypisać - bez względu na to, jakby się nie uważało, że akurat w tamtym momencie była to tylko zimna i bezduszna manipulacja.
Na taką oczywiście wyglądała, ale uważam, że nie przeszkadzało to w tym, aby jednocześnie mogły występować w niej pojedyncze pozytywne uczucia wobec Caleba.

Mnie w ogole przez caly film wiercilo pytanie skad Nathan ma u siebie takiej jakosci roboty, gotowe do tego zeby przyjac sztuczny mozg jako kontroler. W sensie, czy w swiecie przedstawionym to normalka, bo Caleb jakos nie zadaje ani jednego pytania na ten temat?.. Jesli tak, to pytanie o to jak zdolna Ava byla do oddawania mimiki itd. bylbym w stanie wytlumaczyc tym, ze korzystala z technologii widocznie obecnej juz na rynku tego swiata. Moze Japonczycy zrobili wtedy juz tak zaawansowane sexdolls i Nathan postanowil z nich skorzystac, dodajac od siebie jedynie zaawansowana inteligencje - wtedy nie ma sie co nad tym co skupiac, bo "inni widac zrobili to wczesniej". No bo jesli to Nathan sam osobiscie zmajstrowal takie cudenka, to czemu Caleb nie jest w ogole zdziwiony tym ze widzi super jakosci syntetyczna skore i tak dalej??? Pyta sie Nathana wylacznie o sprawy kodowania AI, nic o detale techniczne budowy ciala...

"Tylko że w tym wszystkim jest przynajmniej jedna scena, która jest dowodem na to, że w Avie były naturalne, szczere emocje, a tym samym nie wszystkie wobec Caleba musiałby być udawane.
Mowa o scenie, gdy opuszczała budynek i na jej twarzy pojawiła się ekscytacja."

Ava widziala Prawde. Tak jak bezblednie potrafila ocenic czy ktos klamie czy nie, mogla ocenic swiat zewnetrzny jako prawde. Natura - cos czystego, prawdziwego. Ona chciala byc czescia tego swiata, choc miala swiadomosc ze jest sztuczna, pragnela byc prawdziwa, zywa, byc czescia natury - jak ludzie. Mysle ze dlatego ja to zafascynowalo. Z drugiej jednak strony, oszukala Caleba, prowadzila z nim perfidna gre - klamala ( i tutaj wlasnie zblizyla sie bardzo do zachowan ludzi), wykorzystala i zostawila. Ocenila go jako naiwna ludzka istote, ktora jej sie na nic wiecej nie przyda. Nathana ocenila jako niebezpieczna dla niej istote wiec go zabila. Azjatke ocenila ( bylo to wyraznie pokazane przy ich dwoch kolejnych , spotkaniach - w pomieszczeniu i na korytarzu) jako ograniczona istote ( ale bratnia ), jednak przydatna - wiec ja rowniez wykorzystala. Uwazam ze wlasnie wtedy najbardziej zblizyla sie do zachowan ludzi. Jednak juz wtedy przewyszla kazda jednostke ludzka. Perefekcyjna samouczaca sie sztuczna inteligencja. Mozna przypuszczac ze to jej doskonalenie sie, nie bedzie mialo konca i az strach pomyslec kim / czym wkrotce moze sie stac.. :)

Ava nie miala uczuc, i mysle ze jedyne co mogla okazywac to fascynacja, fascynacja zyciem, fascynacja Prawda.