To coś znacznie więcej niż debilny humor i głupawa komedia.
Ten film jest jak wino - z każdym rokiem coraz lepszy, coraz mądrzejszy i śmieszniejszy. Wracam do niego regularnie. Warto obejrzeć też jego bezpośrednią kontynuację, ale dalsze części dzieli od nich już przepaść. Tylko 1 i 2 zamiast się starzec, wciąż zyskują na aktualności.

> Czy w tym wszystkim nie czai się jakiś komentarz społeczny?

Jak dla mnie, cała seria o Fantozzim to satyryczny obraz życia Włochów i ich kraju z lat 70. i 80, a sam główny bohater - symbol ówczesnej klasy średniej: sfrustrowany trybik w biurokratycznej machinie, stający na głowie, aby nie podpaść nikomu, kto stoi wyżej w "hierarchii dziobania"; niezadowolony tak z zajmowanego stanowiska, jak i ze swojej rodziny.

Niestety to nie satyra. Dokladnie tak samo jest w 2018. Mozna rozkoszowac sie krajem tylko na wakacjach, ale na pewno nei pracujac tutaj. Pozdrawiam wszystkich pracujacych na Uniwersytecie we Wloszech.

Też pracuję we Włoszech i kilka zetknięć z biurokracją i urzędami sprawiły, że miałem poczucie, że Fantozzi to niemalże dokument ;)

Zgadzam się. To satyra na Włochy - ustrój, panowanie urzędników, kult matki, wartości rodzinnych.
Film jest przezabawny - to ten typ komedii których już nie robią - że śmiejesz się do bólu a łzy same się cisną do oczu.
Wracam do niego dla poprawy humoru.