Kolejny krok Lanthimosa w stronę Kubricka. W "Zabiciu świętego jelenia" dawało się dostrzec elementy typowe dla wielkiego reżysera. W "Faworycie" już trudno ich nie zauważyć. Tematyka, sposób oświetlenia i umiejscowienie akcji niemalże identycznie jak w "Barrym Lyndonie". "Faworyta" uchodząca za najbardziej przystępny film Lanthimosaokazała się dla mnie zbyt przystępna. Nie cierpię "Kła", zdecydowanie bardziej wolę późniejsze produkcje Lanthimosa, a "Zabicie świętego jelenia" uważam za najlepszy film Greka. I o zgrozo najlepszymi dla mnie momentami "Faworyty" były te w których Grek korzysta z typowych dla siebie zagrywek (żartów, zimnych zachowań postaci, nietypowości świata). Bez nich wyraźnie czegoś brakuje. Z tego co wiem "Faworyta" w całości zastała nakręcona w naturalnym oświetleniu, co robi nieprawdopodobne wrażenie, zwłaszcza w scenach dziejących się nocą. Jakby tego było mało pojawia się tu potęgujące uczucie dziwności rybie oko i świetnie oddająca wagę postaci żabia perspektywa. Może nie wybrzmiewa ona tu tak dobrze jak chociażby w legendarnym "Obywatelu Kane" ze względu na dużą ilość postaci o dużej sile, ale i tak uwydatnia wydźwięk scen/postaci.