Piętnastoletnia Fifi (Céleste Brunnquell) spędza lato w swoim mieście na wschodzie Francji. Dziewczyna pochodzi z wielodzietnej rodziny mieszkającej na jednym z komunalnych osiedli. Pewnego dnia znudzona, przemierzając ulice na swoim rowerze, przypadkiem spotyka koleżankę z dawnych lat, córkę zamożnych rodziców. Bohaterka, słysząc, że ta wyjeżdża na długie wakacje, odruchowo kradnie jej klucze do domu. Fifi wprowadza się do pięknej, tymczasowo pustej willi na weekend i zamierza pożyć przez chwilę tak, jak o tym zawsze marzyła. Pech chce, że następnego dnia w domu zjawia się dwudziestokilkuletni syn rodziny, Stéphane (Quentin DolmaireQuentin Dolmaire), studiujący na co dzień w Paryżu. Chłopak przechodzi drobny egzystencjalny kryzys i szybko zaprzyjaźnia się z Fifi. Niespodziewana para zaczyna spędzać coraz więcej czasu razem, mimo sporej różnicy wieku i faktu, że pochodzą z zupełnie odmiennych światów.

Będąca jednym z siedmiorga dzieci swoich rodziców nastoletnia Fifi (Céleste Brunnquell) zmaga się z problemami, które dorośli powinni rozwiązywać. Ale Ci zdają się niczym nie przejmować, żyjąc z zasiłków, popijania piwa i obijania się całymi dniami, co męczy i denerwuje dziewczynę. Kiedy więc spotyka dawno niewidzianą koleżankę, którą ratuje z opresji, zwęsza okazję, słyszac o jej wyjeździe z rodziną na lato. Kradnie zapasowe klucze do luksusowej willi, po czym wprowadza się na weekend. Plany zakłóca nagłe pojawienie się Stéphane (Quentin Dolmaire), brata jej koleżanki, studiującego w Paryżu. Wybacza Fifi wtargnięcia i nawet proponuje pomoc w znalezieniu wakacyjnej pracy, czym zaskakuje, będącą i tak już pod dużym wrażeniem, nastolatkę.