Chłopiec zostaje porwany i bandyci żądają od jego matki okupu. Do odbioru pieniążków wykorzystują zapijaczonego eks-szeryfa (niewtajemniczonego w całą aferę). Oczywiście nie wszystko idzie zgodnie z planem. Pijaczek będzie musiał zawalczyć ze swym nałogiem, ponieważ przedstawiciele prawa uznają go za winnego porwania, a bandyci będą przekonani, że zgarnął ich forsę. Tak w skrócie przedstawia się całkiem dobra fabuła tego filmu. Nawet zakończenie nie należy do tych, które można przewidzieć od razu. Główny bohater - Fred to interesująca postać. Zaprzyjaźnił się z butelką whisky po tym jak jego żona i syn zginęli w wypadku. Fred obwinia się o jego spowodowanie. W znalezieniu porwanego chłopca upatruje szansy na odkupienie własnych win. Jak na spaghetti western jest to złożona rola do zagrania i na szczęście Brett Halsey znakomicie sobie z nią poradził. Na twarzy ma naturalnie wypisany wyraz lekkiego cierpienia, co na pewno mu pomogło. Na drugim planie jak zawsze solidny Fernando Sancho. Inni aktorzy przeciętni, a i muzyka bez rewelacji. Reżyser Alberto Cardone kręcił westerny dysponując małymi budżetami. Potrafił jednak zrealizować bardzo klimatyczne sceny, posługując się czasami nietypowymi ujęciami. Na przykład czerwona mgła na początku tego filmu tworzy surrealistyczną atmosferę. W jego obrazach zwykle głównym mankamentem był scenariusz. Tutaj Cardone miał niezłą historię do wyreżyserowania i wyszło dobrze. Tylko te dzieciaki w spagach są zawsze irytujące.