A co Ci się nie podobało w końcówce filmu? Może trochę makabryczna, ale te wiejskie dzieciaki od początku były trochę narwane z tym zabijaniem (zwierząt). Cały ten ich "kącik przyrodniczy" (martwe, oskórowane zwierzęta, które sami upolowali itp.) był lekko przerażający już na samym początku. Wg mnie nie powinni byli zrobić z tym kolesiem tego, co zrobili, no ale jak nauczycielka czytała im podobne opowiadania o trofeach, jakichś tam ludach plemiennych, to co się dziwić, że dzieciarnia łaknęła podobnych doznań. Tym bardziej, że na tej wsi za bardzo nie było co robić. A nauczycielka ich cały czas, świadomie bądź nie, nakręcała ("utwórzmy naradę wojenną", potem z tym królikiem, że najlepiej podejść do niego od przodu, żeby złapać - nie sprzeciwiła się, wreszcie grota i przygotowania niczym do walki wręcz jak z opowiadań o Winnetou - wtedy to dzieciaki były już na maksa nakręcone, a wiadomo, że jak się dziecku nie powie stop, to brnie w coś na oślep, nie wiedząc czy czyni dobrze czy źle, a tym bardziej gromadka dzieci; zatem nastąpiła u nich eskalacja uczynków: zabicie lisa->uderzenie "kota" w tył głowy->nabicie go na patyki->dźganie świętego Mikołaja->...wiadomo co). W ogóle te dzieciaki sprawiały wrażenie, że się nie boją bandytów, nie czują zbytniego strachu, że to dla nich coś w rodzaju niezłej przygody, a "unieszkodliwienie" złoczyńców w podobny sposób jest tylko skutkiem tego, że pojawili się nie tam, gdzie mogli byli. Jak dla mnie zakończenie bardzo dobre. Niby jest "happy end", ale nie do końca. Ofiary stają się oprawcami i unikają kary (nauczycielka). Dzieciaki całe zajście traktują jak zabawę w berka, co tym bardziej przeraża. Do tego ślepo ufające i wpatrzone w swoją przywódczynię jak w obrazek. Od tej pory staje się jedną z nich, pójdą za nią wszędzie, mają swoją wspólną tajemnicę, która nobilituje ich do mówienia jej po imieniu. No i widz...choć cały czas im kibicował, nagle pozostaje sam jak palec.