SPOJLER
Film od początku mnie zainteresował i poruszył. Homoseksualizm jest zazwyczaj
trudnym tematem do zrealizowania przez twórców z kilku podstawowych powodów takich
jak np. prawdopodobieństwo pojawiania się oburzenia widzów i krytyków, ograniczona
ilosc osób tolerujących tematykę, cienka linia utrzymująca granicę dobrego smaku, czy
prawdopodobieństwo stworzenia kiczu. Film Pana Lucasa Moodyssona nie przekracza
granic przyzwoitosci, jest stworzony starannie, z dystansem (jakby wręcz dla
nastolatków). Czasami mozna zauważyć chaotyczność czy brak spójnosci ale nie jest to
znaczący błąd. Na wyróżnienie zasługuje gra aktorska duetu Pań Dahlstrom i Liljeberg
które miały w tym filmie po 14 lat (zdecydowanie widac ich talent w momencie
namiętnego pocałunku w samochodzie, przytulania w snie Elin czy w wyznaniu
wzajemniej miłości w toalecie) . Muzyka dobra a najlepiej dopasowana w momencie
wychodzenia za rękę Elin i Agnes. Zastrzeżenia mam do zbyt szybkiego zakończenia
jakby wręcz taśma filmowa dobiegała końca więc reżyser postanowił zakończyc film jak
najszybciej sie da. Postaci są zbyt ... dziwni ... ponieważ dziewczyny są albo złośliwe,
albo nieczułe, przebiegłe albo przesadnie ckliwe. Chłopaki natomiast balansują
pomiędzy zniewieściałością a męskością.

W zacofanym, nudnym miasteczku mieszka samotna, zagubiona i skromna dziewczyna
o imieniu Agnes uważana za lesbijkę (ona sama oszukuje się co do swoich uczuc).
Zaprasza jednak na swoje urodziny różne osoby ze szkoły. Jednakże, gdy straciła
nadzieje na pojawianie się kogokolwiek w jej domu pojawia się szalona ale w głębi
duszy wrażliwa dziewczyna Elin z koleżanką. Na przyjęciu potajemnie Elin zostaje
namówiona na pocałowanie Agnes. Zrobiła to. Tak zaczyna się opowiesc o
poszukiwaniu milosci, akceptacji, tożsamości ... szczęścia.

Produkcja pokazuje widzowi realne rozterki nastolatków ich pragnienia. Elin na pierwszy
rzut oka osoba bezczelna i wulgarna tak naprawdę w głębi duszy poszukująca czułości i
zrozumienia, znajduje je w dziewczynie co jest dla niej wstydliwe i krępujące. Chce o niej
zapomniec. Na siłę wręcz wiąże się z chłopakiem i udaje zadowoloną. Agnes traktuje jak
kogoś kto ją skrzywdził i do kogo ma żal. Co zastanawiające Agnes nigdy nie przyznała
się do swojej orientacji, a o jej uczuciach wiemy tylko z komputerowego pamiętnika,
niepełnosprawnej dziewczyny i od półsłówek jej samej.