Może nasi reżyserzy wzorem Moodyssena powinni po mieście jeździć autobusami i obserwować ludzi. Z tych obserwacji mógłby później powstać film dorównujący najwybitniejszemu filmowi młodego geniusza jakim niewątpliwie jest Lukas. Świat przedstawiony w „Fucking Amal” na pewno nie jest realny pod względem uczucia jakim obdarzają się dwie główne bohaterki, czyli Agnes i Ellin bo ta miłość jest tak wyidealizowana że aż nie możliwa. Dziewczyny przechodzą co prawda wzloty i upadki jak to bywa w rzeczywistości, ale ta scena w samochodzie który ma ich zawieść do Sztokholmu, mitologizuje całym swoim pięknem i romantyzmem cały ten film. Na tle rodzącego się uczucia przedstawiona jest kontrastująca Szwedzka codzienność. Genialny film i jeszcze genialniejsza scena samochodowa.