Ja się trochę gubiłam momentami w tym kto, kogo, z kim i w czym tak naprawdę gra ;) Ale komedia zabawna. Wszyscy śmiali się po równo. Tak jak piszesz, nie wiadomo tylko czy przypadkiem nie z samych siebie.

"na nas wszystkich"...?...pisz za siebie. Chyba, że wyjawisz nam z kim się utożsamiasz w tej historii. Zoofilką? Może odpowiada Ci skatologiczna lub konserwatywna fantazja Lasse? Spłycasz film do tematu wyreżyserowanego życia a on przewrotnie i podobnie do Krwiopijców ukazuje prawdę o pewnym społecznym środowisku, małych ideologicznych komunach oczywiście przy wykorzystaniu ogranych archetypów by przypadkiem nie obrazić "nowo horyzontowej" publiczności.

I po co tyle jadu? Nie podobał Ci się film, ok.

Moje wredne pytania są jak najbardziej zasadne bo bezmyślnie uogólniasz "na nas wszystkich" pomijając ważne (a może i ważniejsze) płaszczyzny fabuły. Wyreżyserowane życie jest tutaj punktem wyjścia właśnie do nich. Film formalnie jest okropnie słaby ale w pewien sposób mi się podobał bo ośmiesza specyficzny sposób myślenia dopatrujący się wszędzie opresji i wpojonych hasełek:

-blondynka lubująca się w "Dialektyce oświecenia" i krzycząca jak wariatka o "starych strukturach władzy"
-wszędzie stickery FCK NZS, brakowało tylko Che na lodówce
-dekonstrukcja romantycznej miłości i obnażenie "problemów strukturalnych" w społeczeństwie
-nowy rodzaj feminizmu widziany w masażu prostaty
-słowo reklama kojarzy im się od razu z kapitalizmem a orientacja seksualna z dyskursem
-biała heteroseksualna bohaterka jest oczywiście uprzywilejowana jak Lasse
-próba zapłodnienia jest określana jako antyfeministyczna. Jak mówi jedna z bohaterek: "binary heterosexual romantic shit!"
-nawet dildo mają wspólne jak to w przykładnej komunie xD itd.

...o takim myśleniu piszę


3 gwiazdki wydają się jak najbardziej na miejscu bo nie ma tutaj przełamania które zostawi nas pod znakiem zapytania jak Miasteczko Pleasantville (1998) czy ostatnio Krwiopijcy (2021). Ułuda wymieszana z rzeczywistością w końcowych scenach i zapasy nad morzem skłaniają nas raczej ku The Battle of the Sexes (1959) przefiltrowanym przez stworzonych tutaj bohaterów, ich cechy i charaktery. To zagmatwanie jest oczywiście celowe aby pozostawić interpretację widowni co jest umyciem rączek przez twórców. Rzucili granat i uciekli.