Sądzę, że ta legenda jest wciąż żywa na Śląsku. Wynika to po części z awansu materialnego górników. Za Gierka wprowadzono liczne przywileje. Pensji było 14, do tego różne deputaty, specjalna służba zdrowia i ośrodki wypoczynkowe budzące zazdrość. Tyle, że na jednego pracującego pod ziemią było dwóch na powierzchni, ale też objętych specjalnymi świadczeniami. Nawet mieszkania dla górników były inne. Budowano je z dużymi kuchniami, a nie dziuplami po 6-7 m2, jak dla reszty śmiertelników. Zagwarantowano również górnikom za 20 lat pracy Order Sztandaru Pracy II klasy, a za 25 lat I klasy, co oznaczało zwyżkę emerytury o 20%.

Ale nie tylko Śląsk był wdzięczny. Reforma administracyjna wprowadziła 49 województw, co niektórym miastom dało silny impuls do rozwoju i dało dumę. W latach gierkowskich Polska się też zmotoryzowała dzięki produkcji licencyjnego Fiata 126p. Zmniejszono trudy zdobywania paszportu (wówczas jednorazowego, oddawanego po powrocie), pojawiły się też promesy dewizowe i Polacy zaczęli w większej liczbie jeździć po Europie.

Apologeci wymieniają inwestycje czasów Gierka jak jego osobistą zasługę. Trzeba jednak pamiętać, że Świat nie stał w miejscu (no może poza Albanią) i podobne działania podjęłaby każda władza. Pytanie, czy akurat takie obiekty przemysłowe były niezbędne i jakie przyniosły długofalowe korzyści. Propagandowo za to lepiej się sprzedawały kombinaty z hektarami hal fabrycznych. A trzeba pamiętać, że to za Gierka telewizja przeszła na nadawanie w kolorze i stała się elementem propagandy, poniekąd sukcesu.