że to pierwszy film Bergmana, który mnie (miejscami, ale odczuwalnie) nudził. Autor niepotrzebnie wprowadził niektóre dłużyzny, jak chociażby pierwsza scena (msza), która nic nie straciłaby swojej wymowy po skróceniu, a każdy i tak wie, jak liturgia wygląda. Mam wrażenie, że Szwed próbował niepotrzebnie przedłużyć czas trwania swojego dzieła.

Nie wiem, co myśleć o scenie (SPOILER), w której ksiądz przywieziony zostaje nad rzekę (przy okazji, ma tutaj miejsce niewiele wnosząca dłużyzna). Scenografia jednoznacznie przez cały film wskazuje, że akcja dzieje się zimą, wszędzie widzimy śnieg, a tutaj - wiosna. Czy Bergman pozwoliłby sobie na takie niedociągnięcie techniczne?

Nadmienię, że moje uwagi dotyczą się realizacji technicznej, a nie przesłania, jakie niesie z sobą film. Temu chyba mało co byłoby w stanie zaszkodzić.