Film "Goal!" przeszedł jakoś bez echa i następne części wydawane są już tylko na DVD. Zwykle w takich przypadkach oznacza to mniejszy budżet i niską jakość. Choćby dlatego druga część jest ciekawym przypadkiem, bo od razu widać, że budżet filmu był większy i wizualnie całość robi świetne wrażenie. Bardzo się zdziwiłem, że od początku historia Muneza była planowana jako trylogia. Pierwsza część kończy się w takim momencie, że mógłby to być definitywnie koniec całej historii i wszystko byłoby naturalne. Koniec drugiej części w oczywisty sposób pokazuje, że drugą i trzecią część kręcono równolegle.

W "Gol 2: Żyjąc Marzeniem" poznajemy dalsze losy meksykańskiego piłkarza, który na dobre już stał się gwiazdą angielskiego Newcastle United. Na tym nie kończy się szczęście emigranta. Dostaje on propozycję transferu do największego na świecie klubu, jakim jest Real Madryt. Woda sodowa uderza do głowy naszemu bohaterowi. Wkrótce zakup Lamborghini staje się dla niego istotniejszy od relacji z dziewczyną. W ogóle Munez w kółko gada tylko o sobie, jakby nie interesowały go problemy jego przyszłej połowicy. Dodatkowo Munez nie szanując swojego agenta pozbywa się jednego z niewielu prawdziwych przyjaciół. Jednym słowem kosztem życia prywatnego wspina się na szczyt drabiny zawodowej. Dramaty w tej produkcji nie są specjalnie wymyślne, nie różnią się niczym od tej z pierwszej części. Niewątpliwie ten szczegół stawia film na półkach z tanimi dramatami familijnymi. Będę jednak bronił tej produkcji, bo nadal seria "Gol!" jest jedynym poważnym kinowym przedsięwzięciem związanym z ekranizacją futbolu i jego kulis. Realizmu dodaje duża liczba prawdziwych postaci ze świata piłki nożnej. Nie dziwi, że nie pozwolono im w filmie prawie nic powiedzieć, bowiem nie od dziś wiadomo, że nawet nieprzeciętny piłkarz zamiast mózgu posiada futbolówkę i najlepiej jak nikt nie dopuszcza go do głosu w wywiadach.

Zrealizowanie takiej produkcji, w której udział wezmą tłumy kibiców, prawdziwi piłkarze, samo nagranie wyreżyserowanej akcji piłkarskiej, która będzie realistyczna, musi być zadaniem prawie niewykonalnym. Tak więc za samą ambitną i częściowo udaną próbę cenię sobie filmy z tej serii. Nie da się jednak nie zauważyć, że to nadal prosta historia przypominająca produkcje familijne i to jest jej największą wadą. Niestety nie odwzorowano piłkarskiego świata dosłownie, tylko uproszczono wszystko, aby lepsze wrażenie zrobić na widzu nie interesującym się futbolem. Dlatego też komuś, kto zna się trochę na piłce nożnej, rzuci się w oczy nienaturalność niektórych zdarzeń na boisku. Łatwo wyłapać takie momenty, bo rozgrywki filmowane w tej produkcji to głównie Liga Mistrzów, liga angielska i hiszpańska. Inne emocje towarzyszą dostaniu się do półfinału Ligi Mistrzów, a finał tych rozgrywek nigdy nie może mieć miejsca na stadionie jednego z finalistów. O tym twórcy nie widzieli, albo fakt ten zignorowali. Do tego dochodzi sporo drobnych szczegółów, które ujmują realizmowi. Kiedy dowiedziałem się, że aktor grający Muneza został w scenach z grą w piłkę zastąpiony przez profesjonalistę, zacząłem zwracać uwagę na montaż. Faktycznie wygląda to śmiesznie, jak kamera obejmuje tylko nogi piłkarza, bo aktora nie było stać na żadne profesjonalne zagranie. Czepiam się. "Goal 2: Living The Dream" nie jest zły, po prostu nie można traktować go zbyt poważnie i myślę, że należy cieszyć się, że ktoś odważył się przenieść świat piłki nożnej na profesjonalną taśmę filmową.