Jedyny wybór to 2d i napisy.
3d to nieporozumienie. Jedynie Avatar się sprawdził. Reszta kiepsko.
Brzydzę się wersji z lektorami czy dubbingiem.

Oglądałem filmy z lektorem na VHS i w TV w latach 1987-1999.
Od 15 lat nie widziałem niczego z lektorem, ani z dubbingiem.

To prawda, napisy są najlepsze, jednak gdy oglądam filmy z tłem naukowym to czasem text tak przelatuje, że nie idzie doczytać.

Zależy w jakim języku :) Amerykańskie, angielskie czy australijskie mają bardzo popularny język angielski do którego nie trzeba napisów, bo wszystko jest jasne jak w filmie polskim.

Ale w przypadku filmów ZSRR, skandynawskich, niemieckich, włoskich, hiszpańskich, chińskich, japońskich, koreańskich itd sam muszę używać napisów, by wszystko zrozumieć. Znam zwroty i pojedyńcze zdania w
tych językach, ale nic bym nie rozumiał bez napisów. Co prawda w niemieckim zaniedbałem się,
bo w szkole podstawowe i średniej miałem ten język przez 9 lat i miałem dobrze opanowany w piśmie i mowie.
Angielski tylko w szkole średniej przez 5 lat i słabiej znałem niż niemiecki. Ale potem od 19 roku życia tylko skupiłem się na angielskim i umiem od dawna angielski bardzo dobrze, a niemiecki jakby zniknął mi z głowy przez to, że nie używałem go przez ostatnich 20 lat :) W sumie to już 5 lat po szkole bez używania niemieckiego bardzo dużo zapomniałem.