Jeden z pierwszych islandzkich horrorów , choć można "The House" zaklasyfikować także jako dramat psychologiczny. Islandzkie kino lat 70-tych i 80-tych jest rzadko oglądane przez miłośników kina i pozostaje raczej nieznane poza wyspiarską Islandią. Film o młodej parze (pianiście i nauczycielce głuchych dzieci), która wprowadza się do starego domu, który zdaje się skrywać mroczną tajemnicę z przeszłości. Młoda i spodziewająca się dziecka kobieta zaczyna wyczuwać, że w tym domu doszło kiedyś do tragedii...

Dobrze zagrany i zrealizowany film z ciekawymi postaciami, jednakże bardzo ospały (nieśpieszne tempo akcji) i subtelny. No cóż, w końcu to przykład kina skandynawskiego, zatem na szybką akcję nie ma co liczyć. Jednakże sceny grozy są całkiem efektowne. Ma się wrażenie, że wiodącą inspiracją były w przypadku "The House" filmy grozy Romana Polańskiego ("Wstręt", "Lokator", "Dziecko Rosemary") oraz "Lśnienie" czy "Zemsta po latach" (oba z 1980 roku).

Czas trwania tego raczej subtelnego filmu: 95 minut. Duży plus za posępne zakończenie.