Wersja filmowa zmienia nieco historię znaną z teatru – m.in. w oryginale Claude był od początku hipisem wstępującym do armii i to on trafił ostatecznie do Wietnamu. W filmie brakuje też kilku piosenek, a w większośći z pozostałych została zmieniona aranżacja.Zmiany były na tyle duże, że scenarzyści sztuki głośno wyrażali swoje niezadowolenie uznając, że Formanowi kompletnie nie udało się pokazanie hipisów jako postaci beztroskich i wbrew pozorom bezrefleksyjnych, dziwaków, dla których idee pokojowe albo nie są istotne albo stanowią jedynie wymówkę. Krytycy jednak uznali, że film lepiej rozwija wątki i postacie, aktorzy wznoszą się na wyżyny, a cały obraz jest świetnym musicalem.
Ja kocham ten film !On do mnie przemawia i nieważne dla mnie jest jak bardzo brudni byli Berger i spółka ,ani jak często ćpali bo kto oglądał ten film i próbował zrozumieć jego przesłanie nie zwracał zbytniej uwagi na powierzchowność ! Dzisiaj wydźwięk pacyfistyczny czy kontestacyjny gdzieś przepadł,
Wysyłanie polskich żołnierzy do Afganistanu czy Iraku jest w jakiś sposób podobne do wojny wietnamskiej, to sposoby kontestacji tych działań są dziś zupełnie inne. Na pewno są mniej spektakularne, kolorowe i rozśpiewane – trochę szkoda.