Nie lubię Labiryntu Fauna, ale ten film mi się spodobał. Tak jak jestem mile zaskoczona, że Del Toro, za którym nie przepadam, potrafił tak to zrobić. Może komuś brak mroczności, ja w temacie komiksu jestem noga, ale serio, spodobało mi się:)
Nie jest to film z głębią studni, ale ma kilka bardzo dobrych elementów - lekkie, autoironiczne poczucie humoru, bez zadęcia /które potrafi wiele zepsuć/, dobre postacie, no i "ładne wykonanie".
Podstawą, jest tu świetna postać Księcia Nuady /robi wrażenie i jest dość niejednoznaczna, co jest wielkim plusem/, przyznam, że chylę czółko. Oczywiście, cały film przypomina echa Łowcy androidów, połączonego z kawałkiem Tolkiena i na pewno czymś jeszcze /teraz widzę, że jest nadzieja na dobrego Hobbita/, ale podoba mi się ten świat Elfów, wygląd Króla /ojca/, same Elfy, może skrzydlata Śmierć już mi przypominała pewną postać z Labiryntu, ale widocznie taki jest świat Del Toro. Można by się czepiać, że czasem ta różnorodność przeradza się w chaos, ale taki, który sam sobie nieco szkodzi, bo rozprasza wtedy, kiedy nie powinien, natomiast rodzeństwo Nuada, Nuala jest dość mocnym filarem /niby znajoma historia, używana w filmach z bliźniętami, ale bardzo ładnie i świeżo podana, bez nadęcia/. Drugi "filar" to grupa głównych dziwadeł, oraz parę ich typowo "ludzkich" scen:)
Z pewnością, mogło być mroczniej, poważniej, ale jest ok.