Hugh Grant świetnie odegrał rolę psychopaty w tym filmie, bardzo naturalne dialogi. W momencie z wyborem drzwi parsknęłam śmiechem pomieszanym z lekkim stresem. Podoba mi się to, że przechodziły do pomieszczeń jak na polach od Monopoly oraz ścieżka dźwiękowa też dobrze dobrana. Nie wydaje mi się, aby było wspomniane coś o buddyzmie, czy ktoś zauważył?