Jednym słowem: nastrój. Gdybyś czytał choć jedną (porządną) recenzję to byś wiedział ;)

Nastrój też pewien był, ale podobny odczułem w innych dramatach (w tym polskich) jak np Papusza.

Mi też ciężko zrozumieć peany "wyśpiewywane" na cześć tego filmu, a mające odzwierciedlenie w całym szeregu nagród jakie on zdobywa. Film jest poprawny, być może nawet lekko dobry, ale szereg zachwytów jakie nie raz i nie dwa czytałem na jego temat ... lekko zagadkowe.
@Sqrchybyk- "nastrój"? Jest, a i owszem, ale bez przesady. Nastrój w filmie się liczy, ale nie stanowi o jego wartości! Gówniany (za przeproszeniem) nastrój + byle jaki scenariusz i fabuła = nic specjalnego. Kolejny przykład na to, że film, to muza która na swym sztandarze powinna mieć wypisane "Opinia jest jak dupa. Każdy ma swoją". ;]. Pozdrawiam.

Kłóciłbym się. Od zawsze twierdzę, że ważniejszy od treści opowieści jest sposób jej opowiedzenia. Marny opowiadacz zarżnie nawet najlepszą historię, z kolei opowiadacz dobry nawet miałką fabułę przedstawi w interesujący sposób. Poza tym fabularnie "Idzie" też nic zarzucić nie można, uważam ;)

"Od zawsze twierdzę, że ważniejszy od treści opowieści jest sposób jej opowiedzenia." Zgadza się! Zdjęcia, montaż i muzyka. Nawet w zwykłym skeczu kabaretowym sposób przekazu daje różnicę.

Oj nie, "Papusza" to jednak inna bajka. Powiedz mi: dużo widziałeś artystycznych filmów z przełomu lat 50 i 60, zarówno polskich, jak i zagranicznych? Bo "Ida" właśnie do nich stylowo i narracyjnie nawiązuje. W największym stopniu do Bressona, jak sądzę.

Bardzo lubię i cenię kino artystyczne (głównie azjatyckie i amerykańskie) i trochę głupio przyznać, ale niestety żadne polskie i europejskie z lat 50/60. Jeżeli znasz się na tym nurcie to co byś polecił na dobry początek?

Cóż, skoro żadnego nie znasz, to najlepiej chyba zacząć od kanonu, czyli filmów Wajdy, Kawalerowicza, Munka i Hasa z tego okresu. A ponadto oczywiście "Nóż w wodzie" Polańskiego oraz "Ostatni dzień lata" i "Salto" Konwickiego, może też (nieco późniejsze) pierwsze filmy Skolimowskiego, acz ich fanem nie jestem - jak dla mnie dopiero po wyjeździe z Polski rozwinął skrzydła. Dodam też trochę dziś zapomniany "Sam pośród miasta" Bielińskiej; mam wrażenie, że kilka kadrów w "Idzie" (konkretnie te z dancingów) praktycznie skopiowano z tego właśnie filmu. A na deser "Ewa chce spać" Chmielewskiego - nie jest to co prawda sztuka wysoka, ale za to przykład bardzo rzadkiego u nas (ciekawe czemu?) kina absurdu.

Jeśli zaś o kino europejskie chodzi, to pozostając "w pobliżu" "Idy": Nowa Fala francuska (Truffaut, Godard), brytyjscy "Młodzi Gniewni" (Richardson, Schlesinger), Antonioni i wspomniany Bresson, szczególnie polecam "Ucieczkę skazańca" i wcześniejszy nieco "Dziennik wiejskiego proboszcza". Niektórzy też w "Idzie" dopartują się wpływu Bergmana, ja tam go nie widzę (może niektóre kadry), ale tak czy siak jego oczywiście też polecam.

No, na początek wystarczy ;) Jak się w to zagłębisz, to "Ida" ci się przystępniejsza wyda, obiecuję ;) Pozdrawiam

Też nie rozumiem co takiego wyjątkowego jest w tym filmie. Mnie nie zachwycił.

Film ma klimat, nie jest taki prosty, jaki się wydaje, w ciągu 80 minut udaje się uchwycić próbę zmiany charakteru głównych bohaterek, jednak tkwią w swoich rolach tak głęboko, że prowadzi to do dramatów i zawiedzionych oczekiwań. Wszystko tutaj jest doskonałe: historia, dialogi, zdjęcia, muzyka, poczucie cofnięcia w czasie o 50 lat. Każdy na swoj sposób oczywiście ocenia film, ja byłem zachwycony ;) a Ida dostała kolejną nagrodę : http://www.filmneweurope.com/events-festivals/festivals/108295-ida-wins-best-mov ie-at-fifth-edition-of-festival-al-este-de-lima-in-peru/menu-id-127

Myślę, że nie ma co rozmyślać nad decyzjami krytyków, pozostaje się cieszyć, że nasze kino też osiąga sukces za granicą. Kasowy również, Ida zarobiła do tej pory ok 6 mln $ na całym świecie, i zarobiła np. w USA 3 razy więcej niż Katyń :) póki co!

To co uznałeś za zarzut ja uznaje za zaletę. Nie widzę nic nadzwyczajnego w tym filmie, a jednak gdy pojawił się napis końcowy to poczułem że solidnie zżyłem się z bohaterkami. A klimat... rewelacja.

[spoiler alert]
Scena gdy ciotka wyskakuje przez okno... total.
[/spoiler]