Momentami czułam się znudzona, a jednocześnie zaciekawiona jak potoczą się dalsze losy. Nie mam absolutnie zastrzeżeń do gry aktorskiej. Forma czarno-białego kina zrobiła na mnie wrażenie. Jeśli chodzi o odczucia, to miałam zupełnie inne po obejrzeniu filmu, a zupełne inne nastawienie przed. Wg mnie nie jest to na pewno płytki film.

Zauważyłam, że w wielu polskich filmach są tzw. ciche momenty, np. moment spożywania posiłku: zero muzyki, za to słychać każde uderzenie łyżki o talerz i dźwięk przeżuwania pokarmu. Może to nawet urok "naszych" filmów.