Długo zwlekałem z obejrzeniem "Idy". Jednak ciężko byłoby mi nie usłyszeć o jakiejś niemal histerycznej propagandzie, że to "antypolski", "prożydowski" film, który zdecydowanie nie przekazuje tradycyjnych, historycznych i ważnych dla narodu polskiego wartości. Naprawdę jestem w szoku, że ktoś mógł go odebrać jako coś co ma za zadanie ukazać Polaków jako tych jedynych odpowiedzialnych za holocaust. Ja odczytałem go tak zupełnie inaczej, że aż postanowiłem się tutaj podzielić moimi przemyśleniami, bo dawno nie byłem tak zszokowany takim ograniczonym odbiorem czegoś tak dobrego. Cała ta wędrówka tytułowej Idy, która próbuje odnaleźć samą siebie, a przy tym dowiaduje się o swojej tragicznej historii - tak ciężko mi jest zaszufladkować ten film w kategoriach "antypolski", że jestem w szoku, że ktoś byłby w stanie to zrobić. Szkoda, naprawdę szkoda, że tak wybitne dzieło, nie tylko ze względów fabuły, ale też jego wartości wizualne i tak wszechobecna cisza, która towarzyszy nam przez cały film - został zdegradowany przez "obrońców" polskiej dumy.