Nareszcie Kosogłos nabrał rozpędu. Agitacja i propaganda się kończy, rozpoczyna się wojna. Może i nieco zbyt szybko i po smętnym Part I to taki trochę skok na głęboką wodę. Nie ważne, akcja, rewelacja i spektakularny finał robi swoje.
Szczególnie świetne są sceny małe twisty np. strzał do Katniss. Robią wrażenie zwłaszcza, że to film mocno związany z literaturą młodzieżową i poniekąd cierpiący na jej choroby. W tym przypadku fajnie wywija się i ucieka stałej konwencji. Reżyser doskonale wie, kiedy należy przerwać akcję i pozostawić coś niedopowiedzianego, dlatego wiele ważnych momentów rozgrywa się poza kadrami. Szkoda, że nie dotyczy to finału. Śmierć Snowa, finał trójkąta miłosnego, scena z dziećmi na łące. To można było rozegrać lepiej, subtelniej, bez tych francowatych klisz wywleczonych z muzeum.
Nie da się ukryć, że Igrzyska to jednak najlepsza młodzieżowa seria od czasów Harry'ego Pottera. Owszem, niepozbawiona wad powiedzmy "gatunku", ale dojrzała, poruszająca ważne problemy, z mocnymi i wyrazistymi postaciami oraz zaskakująca oryginalnością czy pomysłowością w kreowaniu m.in. świata.