Dokładnie. Widziałem już kilka lat temu "Il Terzo Occhio" i będę musiał sobie niebawem ten film odświeżyć, ale rzeczywiście mamy tutaj do czynienia z raczej zapomnianym prekursorem "Buio Omega" (1979) Joe D'Amato.

Film zapada w pamięć, warto będzie go znów odświeżyć.

No i odświeżyłem sobie "Il Terzo Occhio" (1965). Zdecydowanie warto było ten film obejrzeć po raz drugi. Nadal nie mogę się nadziwić ile "Buio Omega"/ "Beyond the Darkness" (1979) pożyczył z tego w gruncie rzeczy dość zapomnianego gotyckiego horroru z elementami giallo (fabuła jest w zasadzie identyczna). Młodziutki Franco Nero doskonały w roli bogatego hrabiego nekrofila, który wkracza w odmęty szaleństwa i zaczyna zabijać młode kobiety po tragicznej śmierci swej ukochanej Laury. I robi to w obecności jej martwego ciała! Nero zajmuje się wypychaniem zwierząt... i znowu "Buio Omega" się kłania.

Erica Blanc prześliczna, ale chyba moją ulubioną postacią z "The Third Eye" jest Marta (zjawiskowa Gioia Pascal), knująca i nieszczęśliwa służka, którą spotyka marny los. A wszystko przez kobiecą zazdrość!

Uwielbiam "Il Terzo Occhio" i zastanawiam się co powiedziałby Joe D'Amato, gdyby zapytać go czy widział ten film przed nakręceniem "Beyond the Darkness". :-) W przyszłości chętnie pokuszę się o jakąś dłuższą recenzję. Nadto zwróciłem uwagę w trakcie seansu jak do włoskiego kina lat 60-tych powoli i nieubłaganie wkradała się zmysłowość i erotyka...