Janusz Kijowski, jest autorem słynnego określenia "kino moralnego niepokoju", które z pewnością było dość dyskusyjne i rodziło wątpliwości u krytyków, a szczególnie u samych twórców. Mimo wszystko bardzo szybko przyjęło się, stając się terminem powszechnie używanym, obejmującym charakterystyczne filmy polskie drugiej połowy lat 70-tych. Kijowski sam zrealizował dwa obrazy zaliczane do nurtu - "Kung-fu" i "Indeks".

Drugi z nich, mający podtytuł: "Życie i twórczość Józefa M." to gorzki obraz losów polskiej inteligencji po wydarzeniach marcowych 1968 roku. Nowy rok akademicki, rozpoczynający się po strajkach, przynosi skreślenia z list kilku studentów. Józef Moneta (Krzysztof Zaleski), razem z kolegą, wybierają się do dziekana, w celu wyjaśnienia sprawy. Niestety, niczego się nie dowiadują, a porywczy i nerwowy Józef, obraża dziekana. Wyładowując swoją złość zrywa również uliczne plakaty i zostaje przyłapany przez milicję. To wszystko prowadzi do tego, że bohater opuszcza uczelnię. Podejmuje pracę przy rozwożeniu węgla oraz spisuje w formie utworu literackiego, własne doświadczenia ostatniego okresu życia. Józef, w przeciwieństwie do studenckich kolegów, stara się trwać przy swoich poglądach i pozostać godnym i uczciwym człowiekiem bez względu na cenętych przekonań.

"Indeks" jest pewnego rodzaju wykładnią problemów, z jakimi borykała się młoda, polska inteligencja po wspomnianym marcu '68. Widzimy różne postawy wobec rzeczywistości. Jedni pozostają bierni, inni są konformistami ("inteligencja to zdolność dostosowania się"), sprzedają się, by zrobić karierę naukową, a jeszcze inni - tak jak Józef - starają się trwać konsekwentnie w opozycji, nie godząc się na panującą sytuację. Właściwie to wszyscy muszą zapłacić za swoje wybory, ale historia Monety pokazuje, że Ci, którzy się nie poddawali, zdaje się, musieli zapłacić najwięcej, zaś bunt niekoniecznie był ucieczką od konformizmu.

Siła filmu Janusza Kijowskiego polega na tym, że podobnie jak Kieślowski w "Amatorze" czy "Przypadku", uchwycił on trudne okoliczności ówczesnych czasów, niejednoznaczność sytuacji i następstwa życiowych decyzji. Podział na "my" i "oni" wcale nie był tak klarowny i oczywisty jak się to mogło wydawać.