Obejrzałem po raz trzeci, zrelatywizowałem z "Gorączką" Michaela Manna oraz
"Chłopcami z ferajny" tematycznego i wreszcie jestem zadowolony w pełnej
zgodności z okazjonalnym nastrojem i generalnym gustem.

Doszedłem do wniosku, że jest to film, do którego trzeba - przynajmniej po
części - dorosnąć. Widziałem azjatycki "Infernal Affairs", który spodobał mi się
tak bardzo, że nie potrafiłem zaakceptować, że Marty mógł tak po prostu to
przemalować na styl USA i jeszcze zgarnąć całą półkę nagród. Tymczasem
po trzecim podejściu zrozumiałem, że w istocie, istnieją podstawy do tego
układu: o ile wersja azjatycka jest dla mnie bardziej wiarygodna, nieco lepiej
zgrana itd w aspekcie technicznym, o tyle useska przebija ją tekstami i
muzyką, godną szacownej pochwały.

SPOILER

Poprzestaję na ocenie 8, takiej jak dla pierwowzoru, ponieważ znalazłem w
fabule cztery elementy, które odbieram jako kiksowe: LeodiCycusia, który
ma takie samo prawo mówić, że nie drży mu ręka NIGDY, jak konający na
Parkinsona emeryt, brak wykorzystania możliwości zidentyfikowania
tożsamości Sullivana poprzez obraz z kamery na skrzyżowaniu, to samo pod
adresem identyfikacji głosu w wykonaniu Costigana, a nade wszystko to,
że jakkolwiek ciekawy i oryginalny wydaje się pomysł z idealnie symetrycznym
podziałem ról wtyczkowych - jeden szpieguje gliniarzy, jeden gangsterów - nie
może on mieć miejsca w rzeczywistości, ze względu na inwigilację prowadzoną
przez przełożonych tego drugiego i jej potencjalną dostępność dla pierwszego.

Niemniej, jest to jak wszystkie inne sąd subiektywny, zatem świadom braku
odpowiedzialności za to, co tu napisałem, jestem otwarty na za i przeciw,
zwłaszcza ze strony znawców, którzy ten projekt Marty'ego ocenili na 10.