Możemy tylko gdybać, ale dla mnie zastanawiające było to, że to on zabił Sullivana. Okej - fakt że mu nie ufał jako policjant, ale znowu bez problemów przyjął go na początku filmu do pracy bez jakichkolwiek zarzutów/pytań/podejrzeń (chociażby ta idealnie czysta historia), a oglądając końcówkę filmu byłam prawie pewna, że Sullivana zabije mafia jak tylko do nich dojdzie, że to on zastrzelił Costello i to, że reżyser postawili tam akurat jego, w pewnym sensie daje takie niedopowiedzenie na koniec. Chociaż wytłumaczyć to można też na inne sposoby, ale to właśnie lubię w dobrych filmach - po pierwsze traktowanie widza jako inteligentnego człowieka, któremu nie trzeba wszystkiego mówić wprost, a do tego tworzy też obrazy niedopowiedziane, które każdy widz, w zależności od tego na co najbardziej zwraca uwagę może wysnuć własne teorie. I żadna z nich nie będzie poprawna albo błedna, a jedynie może być mniej lub bardziej prawdopodobna. Takie filmy można wtedy oglądać po kilka razy i na nowo odkrywać w filmie rzeczy, których za pierwszym razem się nie wyłapało ;)