Pewnie zaraz dostanę po głowie ale uważam, że zlepek patetycznych kawałków z Lissą Gerrard ("f*ck, co ja odpaliłem Gladiatora ?!?"), wolnych jak mucha w smole, granych na saksofonie, nostalgicznych utworów rodem z filmów sensacyjnych lat 80/90, przeplatanych szybszymi, nowocześniejszymi rytmami to najgorszy, tandetny miszmasz jaki mogli zrobić. Jest to jeden z najlepszych "spiskowych" thrillerów jakie widziałem i muzyka powinna być jedynie dopełnieniem, "podbiciem" nastroju i emocji w danych scenach a cały czas miałem wrażenie jakby na siłę chciała się wysunąć na pierwszy plan. Niestety mogło być 9 ale oczko muszę urwać. Mocne 8/10.