Tytułem wstępu, uwielbiam jedynkę, dwójka była bez szału, ledwie pamiętam o czym. Trójka jest gdzieś pomiędzy. Nie jest tak dobra jak jedynka ani tak zła jak dwójka. W rzeczywistości tytuł powinien brzmieć raczej "Tony Stark and occasionally Iron Man 3". Tylko, że to... wcale nie wada. Historia jest ciekawa, Downey Jr. jak zawsze w wielkiej formie. Do tego świetny Kingsley. Postać Mandaryna mimo, że pojawia się rzadko - rozkłada na łopatki. Szczególnie scena... a nie nie nie, to trzeba zobaczyć! Zabrakło mi trochę więcej Gyneth (mmmm jaka ona jest subtelnie piękna!) ale i ona i cały drugi plan też świetnie się prezentują. 3D jak zawsze na siłę i z czapy. Powinno być jakieś prawo międzynarodowe. Albo masz kasę na rozmach w stylu Avatara albo nie wolno ci wypuszczać wersji 3D. Cały seans wytrzeszcz oczu, a najwyżej dwie sceny miały jakiś ciekawszy efekt trójwymiaru. Może faktycznie trochę za mało było scen akcji z blaszakiem ale wolę tak niż w drugą stronę. Rozumiem rozczarowania, o których się naczytałem. Ludzie, których urzekli Transformersi albo Crapengers (pardon, Poorengers, tfu! Avengers! No, udało się!) na pewno będą zawiedzeni. Za mało śmiesznych one-linerów, za mało wybuchów i nie było akcji w stylu Power Rangers czy Asterix i Obelix. Wszyscy inni, szczególnie fani Tony'ego Starka według Downeya Jr., powinni być zadowoleni. Ja jestem.