Wspaniałe studium uczuć. Barbara Krafftówna w roli- zaryzukję stwierdzenie- swojego życia. I co najbardziej mi się w tym filmie podobało- mimo, iż jego akcja dzieje się podcazs okupacji, to wojna jest tu jedynie tłem dla przejmującej historii miłosnej, o której od początku wiadmomo, że nie skończy się szczęśliwie.
Bohaterka grana przez Kraftównę mogłaby napisać poradnik " Kobiety, które kochają za bardzo" choć równie dobrze mogłaby napisać książkę o desperackim poszukiwaniu miłości, błaganiu o uczucie.
Piękny i okrutny zarazem to film.