Po długiej nieobecności spowodowanej wyjazdem udało mi się napisać 3 rozdział mojej
opowieści.

Rozdział 2:http://www.filmweb.pl/film/Jak+wytresowa%C4%87+smoka+2-2014-574322/discussion/ Moja+historia+Rozdzia%C5%82+2,2482072
Rozdział 1: http://www.filmweb.pl/film/Jak+wytresowa%C4%87+smoka+2-2014-574322/discussion/Mo ja+historia+rozdzia%C5%82+1,2481812

Czułem się jakby, ktoś wyrywał ze mnie drzazgę, z niemal zagojonej rany w moim sercu, ale
wiedziałem, że potrzebuje tego, aby straszliwa rana zabliźniła się choć trochę bardziej.
Oczywiście wiedziałem, że po takim ciosie nigdy nie będzie jak dawniej, ale musiałem to przeżyć,
aby poczuć się lepiej. Nagle poczułem dziwne ciepło na plecach, minęła chwila zanim
zorientowałem się, że za mną stoi Szczerbatek. Przypomniałem sobie jak czułem się 5 lat temu
gdy byłem podobnej sytuacji. Szczerbatek jednak nie dał mi czasu na rozmyślania, zaczął mnie
lizać, potknąłem się i upadłem, a on nie zamierzał przestawać. Chociaż wiedziałem, że jego
ślina się nie spiera, znałem również jej lecznicze właściwości tym razem nie leczyła jednak ran
na ciele, a ranę na duszy. Poczułem, że rana w moim sercu przestała krwawić, zaczęła się goić
na nowo. Gdy Szczerbatek przestał oboje z przerażeniem spojrzeliśmy raz jeszcze na ruiny.

W tym samym czasie w mojej rodzinnej osadzie zaczynał się zwykły dzień, odgłosy wydawane
przez wikingów zbudziły moją mamę, więc choć była zmęczona, ubrała się i wyszła z domu.
Poszła przygotować, śniadanie dla mnie i Szczerbatka, chciała zrobić mi niespodziankę, więc
poszła złowić świeże ryby. Po godzinie stała pod moimi drzwiami, ze świeżymi rybami. Zapukała
3 razy, ale nikt jej nie odpowiedział, pomyślała, że jeszcze śpię, więc po cichu weszła do pokoju.
W tej chwili upuściła miskę z jedzeniem na podłogę i zamarła z przerażenia. Na moim łóżku leżał
list, a dom był pusty. Ze strachem podbiegła i chwyciła list, który napisałem dzień wcześniej i
zaczęła czytać. Z każdym słowem do jej oczu napływały łzy, nie przeczytała do końca i wybiegła z
domu trzymając kartkę z wiadomością, pobiegła do Astrid, gwałtownie otworzyła drzwi i zaczęła
krzyczeć przez łzy:
- Astrid ! - słychać było w jej głosie przerażenie. Jadła ona śniadanie i odpowiedziała z pełnymi
ustami jedzenia:
- Co się stało ?
- Czkawka opuścił Berk - w tym momencie Valka upuściła list na podłogę zasłoniła twarz ustami.
- Że co ? - w głosie Astrid mieszał się gniew z przerażeniem.
- Zostawił list - ledwie zdołała wyszeptać zrozpaczona matka. Astrid podbiegła do kartki i
natychmiast zaczęła czytać, sama była blisko płaczu. Jednak czytając dalej nieco się uspokoiła,
po czym podeszła do płaczącej Valki i powiedziała:
- On nie odszedł na zawsze, napisał tu, że wróci kiedy za kilka miesięcy, kiedy odpocznie – jej
głos zabrzmiał łagodnie, chociaż w rzeczywistości była wściekła na Czkawkę, ale czuła, że moja
mama potrzebuje wsparcia.
- Ale jeśli coś mu się stanie.
Astrid podniosła Valkę i dość ostrym głosem powiedziała:
- Jeśli czegoś możemy być pewne to tego, że sobie poradzi. Valka otarła łzy i zaczęła mówić dość
niewyraźnie:
- Tak czy inaczej musimy go znaleźć to nie rozwiąże jego problemów – była zdeterminowana, aby
odnaleźć Czkawkę, więc poprosiła Astrid o zwołanie członków smoczej akademii.

Byłem wyczerpany, cały mokry, pokryty śliną Nocnej Furii, więc postanowiłem wrócić do obozu i
przespać się Szczerbatek zrobił to samo i wkrótce razem smacznie spaliśmy. Gdy się obudziłem
na zewnątrz nie padał już deszcz, słońce nieśmiało wychodziło zza dużych, białych chmur.
Zauważyłem Szczerbatka, który przyniósł mi dwie całkiem pokaźnych rozmiarów ryby. Wrzuciłem
je więc do zapasów jedzenia, po czym złożyłem nasz obóz, wsiadłem na Szczerbatka i
polecieliśmy w kierunku miejsca, w którym straciłem ojca. Gdy przybyliśmy na miejsce smok
zaczął się dziwnie zachowywać, wydawał dziwne dźwięki i nietypowo się poruszał. Musiałem go
uspokoić, a nie było to łatwe. Pamiętałem to miejsce dobrze, chwilę rozmyślałem o tym
wszystkim w ciszy, po czym zacząłem budować, pewną konstrukcję, która miała upamiętnić
mojego ojca Szczerbatek pomógł mi oderwać i przenieść kieł zmarłego Oszołomostracha do
miejsca, w którym miała stanąć konstrukcja. Postanowiłem zbudować zwykłą lampę, nieco
podobną do grzyba podstawa była okrągła i zbudowana z kości Alfy, trzon zrobiłem z mocnego
drewna, szczyt lampy był wykonany podobnie jak podstawa z kości zmarłego smoka i wyglądała
jak odwrócony kapelusz grzyba. Podobne latarnie widywałem na Berk. Na górę wrzuciłem
drewno po czym wyryłem w drewnie napis: ,, Cześć pamięci Stoicka Ważkiego i wszystkim
ofiarom tej bitwy”. Szczerbatek podpalił drewno, a ja czułem się nieco lepiej. Był już wieczór, więc
postanowiłem zostać na miejscu jeszcze jedną noc...