Dzisiaj wreszcie po tylu miesiącach czekania zobaczyłam mój upragniony film HTTYD2. Teraz więc
podzielę się z wami moimi wrażeniami po seansie. Recenzja może zawierać pewną ilość spoilerów, więc
jeśli ktoś nie widział filmu, a nie chce go sobie popsuć niech tego nie czyta.
- Zacznę od samej animacji. Jest nieziemska!!! Naturalność ruchów, wygląd smoków, krajobrazy,
postacie - wszystko dopracowane co do szczegółu! Wielkie brawa! Jestem powalona na ziemię pod tym
względem. Żałuję tylko, że nie mogłam ich obejrzeć 3D.
- Fabuła również jest bardzo dobra. Wszystko zostało połączone w jedną całość, nie dopatrzyłam się
raczej nielogicznych zachowań bohaterów (chociaż tu mogłabym polemizować, scena, w której Astrid
opowiada Drago o Czkawce jako wielkim łowcy smoków jest trochę nie na miejscu. Po co jej to było?
Gdyby nie to, Drago nigdy by się nie dowiedział o Berk i nie byłoby wojny, ale wiadomo, że jakoś musiała
się ona rozpętać).
- W czasie seansu starałam się raczej skupić na samym filmie, jednak porównywałam czasem sequel do
pierwszej części. Bardzo podobał mi się lot Czkawki z matką, coś w stylu Test Drive. Również scena, w
której Stoik odnajduje zaginioną przed laty żonę powaliła mnie na ziemię. Bardzo się na niej wzruszyłam.
Przypadł mi do gustu także taniec małżeństwa. Szkoda tylko, że ten moment jednoczenia rodziny trwał tak
krótko.
- Właśnie. Mam jakieś dziwne wrażenie, że wszystko to trwało zbyt szybko, Nie było takiego owego
momentu, dzięki któremu akcja byłaby spowolniona. W jedynce było ich wiele. Tutaj raczej jest typowa
nawalanka, bitwa, nie ma sceny w której można trochę odsapnąć. Chociaż do tego można zaliczyć
moment spotkania Czkawki z Valką i jej opowieść o swojej miłości do smoków. Bardzo mi się spodobało,
kiedy mówiła o tym, jak reszta była w wielkiej niewiedzy o smokach. Uświadamia nam to, że warto
czasem spojrzeć na wszytko z innej strony, co może dać inny, lepszy efekt niż tylko walka.
- O śmierci Stoika wiedziałam od dawna. Byłam ciekawa, jak ona zostanie przedstawiona. Kiedy już ją
obejrzałam byłam trochę zawiedziona. Nie było w tej scenie tylu emocji ile się spodziewałam. Stoik ginie,
ok, trochę trzeba polamentować. Jest pogrzeb, ok. Trochę popłaczemy. I po wszystkim. Zginął, już go nie
ma, trzeba już iść dalej. Wiem, że nie mogli się wszyscy załamać, usiąść i płakać, ale jednak mogli
okazać trochę załamania, a jednak po nich tego nie dostrzegłam. W jednym momencie płaczą, a w
następnym już się uśmiechają. Trochę niedorzeczne.
- Skoro mowa o emocjach. Przejdę do polskiego dubbingu. Jestem nim nie tyle załamana, ale moim
zdaniem jest trochę słaby w porównaniu do pierwszej części. Pan Drojewski nie dał rady. Wkurzał mnie
swoim głosem zupełnie nie pasującym do głównego bohatera, przez co nie odebrałam Czkawki jako
dorosłego mężczyznę, tylko jako rozwydrzonego nastolatka. Mówił zbyt sztucznie i bez emocji. Ale za to
należą się wielkie brawa Pani Stence . Wpasowała się w swoją rolę. Świetnie jej to wyszło. Reszta
również na dobrym poziomie, prócz Drago. Nie podobał mi się jego głos, tyle. Ale za to nie dam oceny
niżej, bo z powodu polskiego dubbingu nie skrytykuję samego filmu, tylko po prostu obejrzę go ponownie
z napisami.
- Ogółem rzecz biorąc. Film jest wyśmienity. Raczej się nie zawiodłam. Może trochę brakowało mi takiego
celtyckiego klimatu, który był bardzo wyczuwalny w pierwszej części, ale gdzieś tam był. Nie wiem czemu,
ale za szybko jakoś mi minął. Obejrzę go jeszcze raz dokładniej.
- A, i jeszcze soundtrack. Mam ochotę osobiście pojechać do Pana Powella i mu pogratulować talentu.
Szok!! Geniusz w czystej postaci!
Tak więc, wszystkim miłośnikom smoków i nie tylko, gorąco polecam wybrać się do kina (najlepiej w 3D)
na film HTTYD2. Myślę, że nie będziecie zawiedzeni.