Peter McGowan, brytyjski dramatopisarz (Branagh), mieszkający z żoną w Los Angeles, zaczyna przeżywać kryzys wieku średniego. Od dłuższego czasu nie jest w stanie napisać niczego wartościowego. Nieoczekiwanie oboje z żoną zaprzyjaźniają się z córką nowych sąsiadów, dziewczynką cierpiącą na łagodną formę porażenia mózgowego. Peter znajduje w tej przyjaźni zarówno pocieszenie, jak i inspirację do pracy.

Mieszkający w Los Angeles autor sztuk teatralnych, Peter, szuka inspiracji. Zaprzyjaźnia się z ośmioletnią dziewczynką z porażeniem mózgowym, która, podobnie jak on, nie znosi bezustannie szczekającego psa sąsiada. Znajomość nie tylko podsuwa pisarzowi wiele interesujących pomysłów, ale również, ku zadowoleniu żony Petera, przekonuje go, że byłby wspaniałym ojcem...

Peter McGowan jest autorem sztuk teatralnych. Przeżywa rozterki typowe dla człowieka pióra typowe (pisanie nie zawsze idzie łatwo) i nieco mniej typowe (spotyka obcego człowieka, który twierdzi, że jest inną wersją Petera McGowana). Dodatkowo przeszkadza mu uciążliwy tytułowy pies sąsiada. McGowan nieraz życzył mu śmierci; problem zaczyna się, gdy pies naprawdę ginie. Lecz najważniejsza w filmie jest historia przyjaźni, jaka połączyła nielubiącego dzieci dramatopisarza z ośmioletnią sąsiadką. Sprawi, że Peter przemyśli kilka spraw i przestanie patrzeć tak krytycznie na swoją żonę, która pragnie mieć dziecko. Komedia na poziomie nie tylko dla tych, których denerwują rozszczekane pupile sąsiadów.