W porównaniu do literackiego pierwowzoru film jest odrobinę rozszerzony. Może nawet nie odrobinę, bo jest tu dodanych kilka całkiem nowych wątków. Ale nie powiedziałbym, że wyszło to temu filmowi na złe. Nie czuje się żeby były tu wciśnięte na siłę czy coś z tych rzeczy. Film ogląda się płynnie i bez przeszkód w postaci głupkowatych pomysłów.

Na uwagę zasługuje (nominowany zresztą za tę rolę do nagród) przede wszystkim w głównej roli Michael Caine. Świetnie wczuł się w swoją niełatwą do odegrania postać i zrobił to z niewątpliwym wyczuciem. Jeśli chodzi o Hyde'a i jego wygląd, to po przeczytaniu opowiadania, jakoś inaczej go sobie zawsze wyobrażałem. Trochę niefortunną ma tu facjatę. Z drugiej strony... sprawdza się w roli odstraszania innych ludzi i nawet i widza może lekko zaniepokoić, więc i z tym nie jest tak źle.

Nie jest to może w 100% wierna adaptacja, ale też nie doszukałem się jakiegoś przekręcania faktów, co dla mnie akurat jest ważne w ekranizacjach. Poza tym czuć, że jest to prostu solidna, telewizyjna produkcja - czuć niższy budżet, a jednak moim zdaniem choćby taką scenę przemiany Jekylla udało się bardzo sprawnie poprowadzić. Efekty wyglądały tu naprawdę dobrze i dużo mniej podobały mi się sceny takich przemian (na przykład wilkołaczych czy wampirzych) w niektórych innych, bardziej budżetowych filmach.

Ogólnie film ma fajny klimat, zupełnie taki jakiego bym od Dr. Jekylla i Mr Hyde'a oczekiwał. Historia wyjaśnia się również w porządny sposób, w końcówce nie brakuje dramaturgii.

Szkoda tylko, że zabrakło jakiejś porządnej ścieżki dźwiękowej, bo tak to mamy tu te najbardziej oklepane motywy. Brak budżetu uwidocznił się także w scenografii, bo mówiąc szczerze, można się było do niej trochę lepiej przyłożyć.

Ogólnie jednak śmiało mogę polecić Jekylla i Hyde'a i jest to prawdopodobnie najlepsza ekranizacja tego dzieła, jaką dotychczas obejrzałem.

Moja ocena: 7/10.