Jestem legendą
- podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- pozostałe
Niesamowicie klimatyczny, sam początek, gdy Neville jeździ po mieście wyścigowym autem jest
wspaniały. Doskonale jest do momentu śmierci psa (rozpłakałam się podczas tej sceny, i w
momencie gdy grzebał Sam, niewiele scen w filmach było dla mnie tak smutnych i
przekonujących). Potem zaczyna się niestety robić coraz gorzej, ciągle się coś dzieje i znika
wrażenie osamotnienia Nevilla w gigantycznym mieście, sama Anna jest dla mnie bardzo nudną
postacią. Myślę, że gdyby film był dłuższy, z dłuższymi ujęciami miasta, dłuższą relacją Anny i
Nevilla, to oglądałoby się lepiej. Daję 8/10, zakończenie do mnie zupełnie nie przemówiło, zbyt
patetyczne jak dla mnie. Wiem, że wszystko zmierzało do tego zmierzało, jednak dla mnie zepsuło
cały klimat.
Twórcy świetnie to zrobili. Przez cały film pokazywana jest ogromna więź jaka łączy właściciela z psem, jak to ze sobą współpracują i żyją razem mając tylko siebie. A tu na pod koniec pies umiera przez głupotę właściciela. Muszę przyznać że wywarło to na mnie ogromne wrażenie, i sam uroniłem parę łez, a rzadko to robię podczas oglądania filmów :)
Nie mam teraz możliwości obejrzenia tego filmu jeszcze raz, ale on wpadł we własną pułapkę? Czy ta pętla była przez kogoś zastawiona?
Ja też to widziałem dosyć dawno, więc pewności nie mam. Ale wydaje mi się że to była pułapka zastawiona przez potwory, ponieważ manekin który wcześniej stał w sklepie znalazł się nagle na środku drogi, poza tym one czekały tam na niego. Być może pętle sam postawił, a zombie przytargały tam tylko manekina, jako przynętę.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
