Płakałam ze śmiechu w niektórych momentach, puścili nam go na wyjeździe w autokarze w drodze do Paryża, fajnie wprowadzał w klimat. Mimo to że byłam padnięta po jakimś czasie podróżowania i w ogóle to nie mogłam przestać patrzeć. Śmiałam się cały czas i do dziś wspominam kanapę z szyrem :D