trzecia w kolejności opowieść o brytyjskim agencie właściwie zjada swój ogon...
seria gagów, min, sytuacji odbija się niestrawnie odgrzewanym mocno nieświeżym kotletem.
wtórne to, na siłę ale co najgorsze żałośnie nieśmieszne
czyżby roan dopłynął do brzegu swoich możliwości?
oby nie